Νίκος Γαζετάς, η εξέλιξη μέσω της γνώσης και της διαρκούς εκπαίδευσης στον τομέα του Design
«Η εκπαίδευση είναι το διαβατήριο για το μέλλον, γιατί το αύριο ανήκει σε αυτούς που το προετοιμάζουν σήμερα». Αν και έχουν περάσει πάνω από πενήντα χρόνια από τότε που ο Αμερικανός μουσουλμάνος ιερέας και ακτιβιστής πολιτικών δικαιωμάτων Μάλκολμ Χ διακήρυττε την αξία της εκπαίδευσης, τα λόγια του παραμένουν διαχρονικά επίκαιρα μέχρι και σήμερα. Πιστός στη λογική αυτή ο Νίκος Γαζετάς υπηρετεί την εφαρμοσμένη τέχνη της οπτικής επικοινωνίας, τόσο από τη θέση του εκπαιδευτή, όσο και από εκείνη του σχεδιαστή. Τις γνώσεις και τις σκέψεις του θέλησε να μοιραστεί μαζί μας.
Ως Adobe Certified Expert και Instructor, για σχεδόν μια δεκαετία εκπαιδεύεις επαγγελματίες και ερασιτέχνες στο Photoshop, στο InDesign, στο Illustrator και στο Lightroom, αλλά παράλληλα εργάζεσαι και ως σχεδιαστής οπτικής επικοινωνίας. Ποιο είναι το όφελος προσωπικό ή και επαγγελματικό που σε ωθεί να υπηρετείς αυτόν τον διπλό ρόλο;
Έχοντας δύο τελείως διαφορετικούς επαγγελματικούς ρόλους στη ζωή μου το όφελος είναι διπλό. Βέβαια αυτό πάει πακέτο και με διπλό κόπο και κούραση. Δεν σημαίνει ότι έχω μετανιώσει ούτε στο ελάχιστο αυτή μου την απόφαση.
Είμαι ένας άνθρωπος φιλομαθής, κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο ωράριο εργασίας διότι προσπαθώ στον ελεύθερο χρόνο μου να ενημερώνομαι πάνω σε θέματα που έχουν σχέση με την γραφιστική και όχι μόνο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που συνηθίζω να λέω είναι ότι δεν έχω παίξει ποτέ στη ζωή μου κάποιο videogame και αυτό γιατί το δικό μου «παιχνίδι» ήταν το Photoshop.
Τα οφέλη είναι πολλαπλά γιατί στη μία περίπτωση μπορώ και σχεδιάζω ίδιος κάτι το οποίο είναι απόλυτα ικανοποιητικό για μένα και αυτό με βοηθάει εξαιρετικά στην άλλη ιδιότητα μου ως εκπαιδευτής. Η μετάδοση των γνώσεων μου σε άλλους ανθρώπους είναι κάτι το οποίο με κάνει απίστευτα χαρούμενο, ειδικά στην περίπτωση που συνδυάζεται και με την λάμψη στα μάτια αυτών που παρακολουθούν το μάθημα όταν τους φανερώνονται τα μυστικά του λογισμικού τα οποία τους επιτρέπουν να κάνουν τη δουλειά τους πιο εύκολα, πιο γρήγορα και πιο σωστά. Θεωρώ και τις δύο διαδικασίες εξίσου ενδοσκοπικές και δημιουργικές που όταν γίνονται επιτυχημένα είναι σαν ένα κομμάτι του ίδιου μου του εαυτού.
Γνωρίζοντας την βιομηχανία δημιουργικού λογισμικού πολύ καλά και εκ των έσω, ποιες θεωρείς ότι είναι οι μελλοντικές τάσεις και πως αυτές θα επηρεάσουν τους επαγγελματίες της οπτικής επικοινωνίας του σήμερα;
Για τις τάσεις για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, όμως το μόνο που είμαι σίγουρος είναι ότι μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις. Αν αυτές θα είναι καλές ή κακές είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να κάνουμε λίγο υπομονή για να το διαπιστώσουμε οι ίδιοι. Μέχρι στιγμής πάντως οι εξελίξεις είναι θετικές για τον τομέα της οπτικής επικοινωνίας όσον αφορά την ευκολία με την οποία μπορούμε να ολοκληρώσουμε μια ιδέα μέσα από τα δημιουργικά προγράμματα . Όσο όμως εξελίσσονται οι τεχνολογίες, μαζί τους εξελίσσονται και οι απαιτήσεις, έτσι θεωρώ ότι ένας σχεδιαστής θα πρέπει να ενημερώνεται συνέχεια και να μην επαναπαύεται στα κεκτημένα.
Ένα άρθρο που διάβασα πρόσφατα έλεγε ότι η Adobe πειραματίζεται με το Photoshop έτσι ώστε αυτό να απαντά σε φωνητικές εντολές. Κάτι τέτοιο μπορεί να τρομάζει κάποιους και να τους αγχώνει για το μέλλον γιατί μπορεί να θεωρούν ότι η τεχνητή νοημοσύνη κάποια στιγμή μπορεί να μας αντικαταστήσει, πιστεύω όμως πως ό,τι και να γίνει την ανθρώπινη ιδιοφυΐα και αισθητική δεν θα να την αντιγράψει κανένα λογισμικό.
Κόντρα στα κελεύσματα της ψηφιακής εποχής, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στον χώρο της μουσικής μια εντυπωσιακή αναβίωση των αναλογικών μέσων καταγραφής και αναπαραγωγής και ειδικότερα των δίσκων βινυλίου. Να αναμένουμε και κάτι ανάλογο και στον τομέα της οπτικής επικοινωνίας; Μήπως τελικά, παρά την κρίση των έντυπων μέσων, το παραδοσιακό χαρτί δεν έχει δώσει ακόμα την τελευταία του μάχη;
Το χαρτί, είναι σαν την ταινία με τον Μπρους Γουίλις... «πολύ σκληρό για να πεθάνει»!(Χαχαχαχα) Θεωρώ ότι παρ’όλη την ευκολία που προσφέρουν οι ηλεκτρονικές εκδόσεις, είτε μιλάμε για βιβλία είτε μιλάμε για περιοδικά και εφημερίδες, ο κόσμος, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν είναι ακόμα έτοιμος να δεχτεί πλήρως αυτή τη μορφή. Η οθόνη υπολείπεται ακόμα κατά πολύ σε αίσθηση σε σχέση με το χαρτί. Νομίζω ότι βιαστήκαμε να θεωρήσουμε ότι το χαρτί πέθανε και αυτό είναι κάτι που φαίνεται και στις κινήσεις πολλών εκατομμυρίων δολαρίων που έκαναν κάποιες εταιρείες για τη δημιουργία ηλεκτρονικών εκδόσεων, οι οποίες τελικά απέβησαν άκαρπες. Από την εμπειρία μου αυτό που έχω συμπεράνει είναι ότι τελικά χρειάζεται ένας συνδυασμός του παραδοσιακού με το μοντέρνο, ειδικά όταν μιλάμε για την εκπαίδευση. Νομίζω ότι ο συνδυασμός του χαρτιού με τα ψηφιακά μέσα είναι το καλύτερο. Εμείς σαν σχεδιαστές, όμως, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να παραδώσουμε το τελικό προϊόν όποιο και αν είναι το μέσο.
Το 2016 συμμετείχες στο Graphic Stories Cyprus ως καθοδηγητής ενός εργαστηρίου δημιουργίας eBook, αφήνοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων στους επαγγελματίες σχεδιαστές που το παρακολούθησαν. Τι αποκόμισες από την αλληλεπίδρασή σου με τους Κύπριους δημιουργικούς;
Πρώτα απ’ όλα να σου πω ότι πέρασα πάρα πολύ ωραία στην προηγούμενη συνάντηση, μέσα και έξω από το εργαστήριο! Αυτό που διαπίστωσα όσον αφορά τους επαγγελματίες σχεδιαστές είναι ότι υπάρχει μια δίψα για νέες γνώσεις, ακόμα και για κάτι τόσο καινούργιο όσο τα ηλεκτρονικά βιβλία ePub. Δεν είμαι σίγουρος όμως κατά πόσο υπάρχουν οι πηγές που να μπορέσουν να σβήσουν αυτή τη δίψα. Κατά πόσο υπάρχουν οι άνθρωποι ή οι εταιρίες που θα μπορέσουν να προσφέρουν δια βίου μάθηση μετά το τέλος των σπουδών σε κρίσιμα και καθημερινά ζητήματα που προκύπτουν πάνω στην ώρα της δουλειάς. Εκεί νομίζω ότι είναι σημαντικές κάποιες προσπάθειες όπως η δική σου, έτσι ώστε να υπάρχει επιμόρφωση σε πρακτικό αλλά και θεωρητικό κομμάτι για τον επαγγελματία, είτε αυτός είναι ελεύθερος, είτε δουλεύει σε μια εταιρία μικρή ή μεγάλη και γιατί όχι και για τον φοιτητή που θέλει να προετοιμαστεί για το μέλλον.
Τον φετινό Μάρτιο, στο πλαίσιο της ετήσιας Συνάντησης Σχεδιαστών Οπτικής Επικοινωνίας Κύπρου, θα βρεθείς και πάλι στο νησί μας, αυτή την φορά για ένα προχωρημένης τεχνικής σεμινάριο επεξεργασίας φωτογραφίας με τη χρήση του Photoshop. Σκιαγράφησε μας την δημιουργική σου προσέγγιση σχετικά με το εργαστήριο αυτό. Τι να αναμένουμε αυτή τη φορά;
Με μία λέξη αυτό που θα πρέπει να αναμένετε είναι «μαγεία»! Ακόμα και μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια ενασχόλησής μου με το Photoshop, μένω έκπληκτος με τις δυνατότητές του. Όλοι γνωρίζουμε λίγο-πολύ ποια είναι η δύναμη του Photoshop. Έχουμε γίνει μάρτυρες όμως και της κατάχρησης αυτής της δύναμης με αποτέλεσμα να θεωρείται το πρόγραμμα σαν ένα μέσο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Για μένα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Θεωρώ ότι θα πρέπει να στοχεύουμε στην βελτίωση και όχι στην αλλαγή. Αυτό που εννοώ είναι ότι θα πρέπει να διορθώνουμε τυχόν λάθη ή ατέλειες, αν αυτό απαιτείται, αλλά με ένα τρόπο που να μην χάνεται η φυσικότητα του δέρματος, λόγου χάρη, αν μιλάμε για πρόσωπο. Δεν μου αρέσει καθόλου όταν βλέπω το δέρμα σε μια φωτογραφία να έχει αλλοιωθεί εντελώς και να φαίνεται σαν να είναι πλαστικό.
Βέβαια, σε όλα αυτά θα πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχει κι ο παράγοντας πελάτης. Στην βιομηχανία της μόδας πολλές φορές το ζητούμενο είναι ακριβώς αυτό, να φανεί κάτι εξωπραγματικό, κάτι άπιαστο. Δεν θα ήθελα να μπω σε φιλοσοφικές διαφωνίες αν τελικά τα πρότυπα ομορφιάς που επικρατούν είναι σωστά και αν πρέπει να τα ακολουθούμε εμείς σαν απλοί άνθρωποι και κατά πόσο το Photoshop είναι αυτό που ευθύνεται. Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε την προσωπική μας σκέψη και λογική και ο καθένας κρίνει βάσει των βιωμάτων του.
Ένα ακόμα πράγμα που καλό είναι να θυμόμαστε είναι ότι δεν είναι «κακό» ένα λογισμικό, αλλά κακοί οι χειριστές του και δεν πρέπει να είμαστε αφοριστικοί όσον αφορά την επεξεργασία μιας φωτογραφίας. Αν μπούμε στη διαδικασία να συζητάμε για τελείως φυσικά αποτελέσματα χωρίς την ψηφιακή επέμβαση τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε και για την χρήση των καλλυντικών ακόμα.
Σύμφωνα με τον Ueshiba Morihei «η αποτυχία είναι το κλειδί για την επιτυχία, κάθε λάθος μας διδάσκει κάτι». Πως εντάσσεται η φιλοσοφία αυτή στη ζωή σου, πως αντιλαμβάνεσαι την φράση αυτή ως εκπαιδευτής αλλά και ως σχεδιαστής οπτικής επικοινωνίας;
Ο Μεγάλος Δάσκαλος ήταν ένας άνθρωπος μεγάλης πνευματικής διαύγειας και κατά την άποψή μου είχε φτάσει σε ανώτερα επίπεδα. Αυτό φαίνεται και από την τέχνη που είχαμε την τύχη να μας αφήσει, το αϊκίντο, το οποίο μας δείχνει ότι δεν πρέπει να αντιστεκόμαστε σε αυτόν που βρίσκεται απέναντί μας αλλά να συνεργαστούμε για να μπορέσουμε να εξελιχθούμε και οι δύο ταυτόχρονα και ισότιμα. Όσοι από εμάς έχουν ασχοληθεί με την πολεμική αυτή τέχνη πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η φιλοσοφία της δε σταματάει όταν βγαίνουμε από τις σχολές μας, αλλά συνεχίζει βαθιά μέσα στην καθημερινότητα.
Θεωρώ λοιπόν ότι η επιτυχία είναι κάτι πολύ εσωτερικό και προσωπικό για τον καθένα. Η αποτυχία όμως σίγουρα είναι κάτι που θα πρέπει να εκμεταλλευτεί κάποιος για να μπορέσει να φτάσει σ’ ένα υψηλό επίπεδο σε ότι κι αν κάνει, με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει. Πολύ σημαντικό είναι να μπορεί κάποιος να μαθαίνει από τα λάθη του, να αλλάζει και να προσαρμόζεται για να μπορέσει να φτάσει στο επόμενο επίπεδο.
Ένας ασφαλής τρόπος για να μπορέσει να κάνει κάποιος λάθη είναι να πειραματίζεται πριν έρθει η ώρα της πραγματικής εφαρμογής. Αυτό είναι κάτι που συνηθίζω να λέω και σε όσους παρακολουθούν μαθήματα μου, δηλαδή με άλλα λόγια «παίξτε όσο μπορείτε και κάντε όσο περισσότερα λάθη μπορείτε πριν σας εμφανιστούν σαν πραγματικά προβλήματα την ώρα της δουλειάς».
Έχοντας μια δημιουργική πορεία πολλών ετών στον χώρο της οπτικής επικοινωνίας, με σημαντικές συνεργασίες και συμμετοχές σε project υψηλού επιπέδου, τι είναι αυτό που θα κράταγες από αυτές και τι θα άφηνες πίσω;
Όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και εγώ έχω διάφορες εμπειρίες στην προσωπική και επαγγελματική μου ζωή, αυτές οι εμπειρίες, καλές ή κακές ,με έχουν καθορίσει ως άνθρωπο και με μαθηματική ακρίβεια με έχουν φέρει στο σημείο αυτό της ζωής μου στο οποίο βρίσκομαι τώρα. Έτσι δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι που θα άφηνα πίσω και που δεν θα ξανάκανα. Οι συνεργασίες μου σε επίπεδο σχεδιαστικό αλλά και σε επίπεδο εκπαιδευτικό μου έδωσαν μια καλή οπτική ως προς την διαχείριση καταστάσεων σε υψηλό βαθμό. Έχω καταφέρει και έχω δει τη ροή εργασίας πολλών εταιρειών, μικρών και μεγάλων, και έτσι έχω καταλάβει ότι η δική μου ροή εργασίας είναι προς την σωστή κατεύθυνση.
Μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας είχα την τύχη να συναναστραφώ με ανθρώπους νεότερης ή και μεγαλύτερης ηλικίας, οι οποίοι μου έδωσαν τη δυνατότητα να τους προσεγγίσω, να τους δείξω αυτό που ξέρω και να δω μέσα από την δική τους ματιά τη δημιουργική διαδικασία. Με την πάροδο του χρόνου αυτό ήταν και είναι κάτι που με κάνει να είμαι καλύτερος σαν εκπαιδευτής γιατί προσαρμόζω τη διδασκαλία μου σε τέτοιο σημείο που να είναι κατανοητή από όλους.
Πάντα θεωρούσα ότι και η εκπαιδευτική αλλά και η δημιουργική διαδικασία είναι λίγο σαν ψυχοθεραπεία, από την άποψη ότι και τα δύο για να τα κάνεις καλά πρέπει να βρεις τρόπους να διατηρείς την ηρεμία σου για να μπορέσεις να αποδώσεις και να καταφέρεις να προχωρήσεις ένα βήμα παραπέρα.
+ Για την παρακολούθηση των εργαστηρίων απαιτείται η κράτηση θέσης η οποία γίνεται μόνο ηλεκτρονικά μέσα από την ιστοσελίδα της διοργάνωσης: "workshops".
Για κρατήσεις μέχρι τις 15/2/2017 ισχύουν τιμές early bird.
Ως Adobe Certified Expert και Instructor, για σχεδόν μια δεκαετία εκπαιδεύεις επαγγελματίες και ερασιτέχνες στο Photoshop, στο InDesign, στο Illustrator και στο Lightroom, αλλά παράλληλα εργάζεσαι και ως σχεδιαστής οπτικής επικοινωνίας. Ποιο είναι το όφελος προσωπικό ή και επαγγελματικό που σε ωθεί να υπηρετείς αυτόν τον διπλό ρόλο;
Έχοντας δύο τελείως διαφορετικούς επαγγελματικούς ρόλους στη ζωή μου το όφελος είναι διπλό. Βέβαια αυτό πάει πακέτο και με διπλό κόπο και κούραση. Δεν σημαίνει ότι έχω μετανιώσει ούτε στο ελάχιστο αυτή μου την απόφαση.
Είμαι ένας άνθρωπος φιλομαθής, κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο ωράριο εργασίας διότι προσπαθώ στον ελεύθερο χρόνο μου να ενημερώνομαι πάνω σε θέματα που έχουν σχέση με την γραφιστική και όχι μόνο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που συνηθίζω να λέω είναι ότι δεν έχω παίξει ποτέ στη ζωή μου κάποιο videogame και αυτό γιατί το δικό μου «παιχνίδι» ήταν το Photoshop.
Τα οφέλη είναι πολλαπλά γιατί στη μία περίπτωση μπορώ και σχεδιάζω ίδιος κάτι το οποίο είναι απόλυτα ικανοποιητικό για μένα και αυτό με βοηθάει εξαιρετικά στην άλλη ιδιότητα μου ως εκπαιδευτής. Η μετάδοση των γνώσεων μου σε άλλους ανθρώπους είναι κάτι το οποίο με κάνει απίστευτα χαρούμενο, ειδικά στην περίπτωση που συνδυάζεται και με την λάμψη στα μάτια αυτών που παρακολουθούν το μάθημα όταν τους φανερώνονται τα μυστικά του λογισμικού τα οποία τους επιτρέπουν να κάνουν τη δουλειά τους πιο εύκολα, πιο γρήγορα και πιο σωστά. Θεωρώ και τις δύο διαδικασίες εξίσου ενδοσκοπικές και δημιουργικές που όταν γίνονται επιτυχημένα είναι σαν ένα κομμάτι του ίδιου μου του εαυτού.
Γνωρίζοντας την βιομηχανία δημιουργικού λογισμικού πολύ καλά και εκ των έσω, ποιες θεωρείς ότι είναι οι μελλοντικές τάσεις και πως αυτές θα επηρεάσουν τους επαγγελματίες της οπτικής επικοινωνίας του σήμερα;
Για τις τάσεις για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, όμως το μόνο που είμαι σίγουρος είναι ότι μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις. Αν αυτές θα είναι καλές ή κακές είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να κάνουμε λίγο υπομονή για να το διαπιστώσουμε οι ίδιοι. Μέχρι στιγμής πάντως οι εξελίξεις είναι θετικές για τον τομέα της οπτικής επικοινωνίας όσον αφορά την ευκολία με την οποία μπορούμε να ολοκληρώσουμε μια ιδέα μέσα από τα δημιουργικά προγράμματα . Όσο όμως εξελίσσονται οι τεχνολογίες, μαζί τους εξελίσσονται και οι απαιτήσεις, έτσι θεωρώ ότι ένας σχεδιαστής θα πρέπει να ενημερώνεται συνέχεια και να μην επαναπαύεται στα κεκτημένα.
Ένα άρθρο που διάβασα πρόσφατα έλεγε ότι η Adobe πειραματίζεται με το Photoshop έτσι ώστε αυτό να απαντά σε φωνητικές εντολές. Κάτι τέτοιο μπορεί να τρομάζει κάποιους και να τους αγχώνει για το μέλλον γιατί μπορεί να θεωρούν ότι η τεχνητή νοημοσύνη κάποια στιγμή μπορεί να μας αντικαταστήσει, πιστεύω όμως πως ό,τι και να γίνει την ανθρώπινη ιδιοφυΐα και αισθητική δεν θα να την αντιγράψει κανένα λογισμικό.
Κόντρα στα κελεύσματα της ψηφιακής εποχής, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στον χώρο της μουσικής μια εντυπωσιακή αναβίωση των αναλογικών μέσων καταγραφής και αναπαραγωγής και ειδικότερα των δίσκων βινυλίου. Να αναμένουμε και κάτι ανάλογο και στον τομέα της οπτικής επικοινωνίας; Μήπως τελικά, παρά την κρίση των έντυπων μέσων, το παραδοσιακό χαρτί δεν έχει δώσει ακόμα την τελευταία του μάχη;
Το χαρτί, είναι σαν την ταινία με τον Μπρους Γουίλις... «πολύ σκληρό για να πεθάνει»!(Χαχαχαχα) Θεωρώ ότι παρ’όλη την ευκολία που προσφέρουν οι ηλεκτρονικές εκδόσεις, είτε μιλάμε για βιβλία είτε μιλάμε για περιοδικά και εφημερίδες, ο κόσμος, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν είναι ακόμα έτοιμος να δεχτεί πλήρως αυτή τη μορφή. Η οθόνη υπολείπεται ακόμα κατά πολύ σε αίσθηση σε σχέση με το χαρτί. Νομίζω ότι βιαστήκαμε να θεωρήσουμε ότι το χαρτί πέθανε και αυτό είναι κάτι που φαίνεται και στις κινήσεις πολλών εκατομμυρίων δολαρίων που έκαναν κάποιες εταιρείες για τη δημιουργία ηλεκτρονικών εκδόσεων, οι οποίες τελικά απέβησαν άκαρπες. Από την εμπειρία μου αυτό που έχω συμπεράνει είναι ότι τελικά χρειάζεται ένας συνδυασμός του παραδοσιακού με το μοντέρνο, ειδικά όταν μιλάμε για την εκπαίδευση. Νομίζω ότι ο συνδυασμός του χαρτιού με τα ψηφιακά μέσα είναι το καλύτερο. Εμείς σαν σχεδιαστές, όμως, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να παραδώσουμε το τελικό προϊόν όποιο και αν είναι το μέσο.
Το 2016 συμμετείχες στο Graphic Stories Cyprus ως καθοδηγητής ενός εργαστηρίου δημιουργίας eBook, αφήνοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων στους επαγγελματίες σχεδιαστές που το παρακολούθησαν. Τι αποκόμισες από την αλληλεπίδρασή σου με τους Κύπριους δημιουργικούς;
Πρώτα απ’ όλα να σου πω ότι πέρασα πάρα πολύ ωραία στην προηγούμενη συνάντηση, μέσα και έξω από το εργαστήριο! Αυτό που διαπίστωσα όσον αφορά τους επαγγελματίες σχεδιαστές είναι ότι υπάρχει μια δίψα για νέες γνώσεις, ακόμα και για κάτι τόσο καινούργιο όσο τα ηλεκτρονικά βιβλία ePub. Δεν είμαι σίγουρος όμως κατά πόσο υπάρχουν οι πηγές που να μπορέσουν να σβήσουν αυτή τη δίψα. Κατά πόσο υπάρχουν οι άνθρωποι ή οι εταιρίες που θα μπορέσουν να προσφέρουν δια βίου μάθηση μετά το τέλος των σπουδών σε κρίσιμα και καθημερινά ζητήματα που προκύπτουν πάνω στην ώρα της δουλειάς. Εκεί νομίζω ότι είναι σημαντικές κάποιες προσπάθειες όπως η δική σου, έτσι ώστε να υπάρχει επιμόρφωση σε πρακτικό αλλά και θεωρητικό κομμάτι για τον επαγγελματία, είτε αυτός είναι ελεύθερος, είτε δουλεύει σε μια εταιρία μικρή ή μεγάλη και γιατί όχι και για τον φοιτητή που θέλει να προετοιμαστεί για το μέλλον.
 |
| Graphic Stories Cyprus Workshop 2016 - Στον πάντα φιλόξενο χώρο της εφημερίδας "Πολίτης" |
Τον φετινό Μάρτιο, στο πλαίσιο της ετήσιας Συνάντησης Σχεδιαστών Οπτικής Επικοινωνίας Κύπρου, θα βρεθείς και πάλι στο νησί μας, αυτή την φορά για ένα προχωρημένης τεχνικής σεμινάριο επεξεργασίας φωτογραφίας με τη χρήση του Photoshop. Σκιαγράφησε μας την δημιουργική σου προσέγγιση σχετικά με το εργαστήριο αυτό. Τι να αναμένουμε αυτή τη φορά;
Με μία λέξη αυτό που θα πρέπει να αναμένετε είναι «μαγεία»! Ακόμα και μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια ενασχόλησής μου με το Photoshop, μένω έκπληκτος με τις δυνατότητές του. Όλοι γνωρίζουμε λίγο-πολύ ποια είναι η δύναμη του Photoshop. Έχουμε γίνει μάρτυρες όμως και της κατάχρησης αυτής της δύναμης με αποτέλεσμα να θεωρείται το πρόγραμμα σαν ένα μέσο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Για μένα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Θεωρώ ότι θα πρέπει να στοχεύουμε στην βελτίωση και όχι στην αλλαγή. Αυτό που εννοώ είναι ότι θα πρέπει να διορθώνουμε τυχόν λάθη ή ατέλειες, αν αυτό απαιτείται, αλλά με ένα τρόπο που να μην χάνεται η φυσικότητα του δέρματος, λόγου χάρη, αν μιλάμε για πρόσωπο. Δεν μου αρέσει καθόλου όταν βλέπω το δέρμα σε μια φωτογραφία να έχει αλλοιωθεί εντελώς και να φαίνεται σαν να είναι πλαστικό.
Βέβαια, σε όλα αυτά θα πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχει κι ο παράγοντας πελάτης. Στην βιομηχανία της μόδας πολλές φορές το ζητούμενο είναι ακριβώς αυτό, να φανεί κάτι εξωπραγματικό, κάτι άπιαστο. Δεν θα ήθελα να μπω σε φιλοσοφικές διαφωνίες αν τελικά τα πρότυπα ομορφιάς που επικρατούν είναι σωστά και αν πρέπει να τα ακολουθούμε εμείς σαν απλοί άνθρωποι και κατά πόσο το Photoshop είναι αυτό που ευθύνεται. Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε την προσωπική μας σκέψη και λογική και ο καθένας κρίνει βάσει των βιωμάτων του.
Ένα ακόμα πράγμα που καλό είναι να θυμόμαστε είναι ότι δεν είναι «κακό» ένα λογισμικό, αλλά κακοί οι χειριστές του και δεν πρέπει να είμαστε αφοριστικοί όσον αφορά την επεξεργασία μιας φωτογραφίας. Αν μπούμε στη διαδικασία να συζητάμε για τελείως φυσικά αποτελέσματα χωρίς την ψηφιακή επέμβαση τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε και για την χρήση των καλλυντικών ακόμα.
Σύμφωνα με τον Ueshiba Morihei «η αποτυχία είναι το κλειδί για την επιτυχία, κάθε λάθος μας διδάσκει κάτι». Πως εντάσσεται η φιλοσοφία αυτή στη ζωή σου, πως αντιλαμβάνεσαι την φράση αυτή ως εκπαιδευτής αλλά και ως σχεδιαστής οπτικής επικοινωνίας;
Ο Μεγάλος Δάσκαλος ήταν ένας άνθρωπος μεγάλης πνευματικής διαύγειας και κατά την άποψή μου είχε φτάσει σε ανώτερα επίπεδα. Αυτό φαίνεται και από την τέχνη που είχαμε την τύχη να μας αφήσει, το αϊκίντο, το οποίο μας δείχνει ότι δεν πρέπει να αντιστεκόμαστε σε αυτόν που βρίσκεται απέναντί μας αλλά να συνεργαστούμε για να μπορέσουμε να εξελιχθούμε και οι δύο ταυτόχρονα και ισότιμα. Όσοι από εμάς έχουν ασχοληθεί με την πολεμική αυτή τέχνη πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η φιλοσοφία της δε σταματάει όταν βγαίνουμε από τις σχολές μας, αλλά συνεχίζει βαθιά μέσα στην καθημερινότητα.
Θεωρώ λοιπόν ότι η επιτυχία είναι κάτι πολύ εσωτερικό και προσωπικό για τον καθένα. Η αποτυχία όμως σίγουρα είναι κάτι που θα πρέπει να εκμεταλλευτεί κάποιος για να μπορέσει να φτάσει σ’ ένα υψηλό επίπεδο σε ότι κι αν κάνει, με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει. Πολύ σημαντικό είναι να μπορεί κάποιος να μαθαίνει από τα λάθη του, να αλλάζει και να προσαρμόζεται για να μπορέσει να φτάσει στο επόμενο επίπεδο.
Ένας ασφαλής τρόπος για να μπορέσει να κάνει κάποιος λάθη είναι να πειραματίζεται πριν έρθει η ώρα της πραγματικής εφαρμογής. Αυτό είναι κάτι που συνηθίζω να λέω και σε όσους παρακολουθούν μαθήματα μου, δηλαδή με άλλα λόγια «παίξτε όσο μπορείτε και κάντε όσο περισσότερα λάθη μπορείτε πριν σας εμφανιστούν σαν πραγματικά προβλήματα την ώρα της δουλειάς».
Έχοντας μια δημιουργική πορεία πολλών ετών στον χώρο της οπτικής επικοινωνίας, με σημαντικές συνεργασίες και συμμετοχές σε project υψηλού επιπέδου, τι είναι αυτό που θα κράταγες από αυτές και τι θα άφηνες πίσω;
Όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και εγώ έχω διάφορες εμπειρίες στην προσωπική και επαγγελματική μου ζωή, αυτές οι εμπειρίες, καλές ή κακές ,με έχουν καθορίσει ως άνθρωπο και με μαθηματική ακρίβεια με έχουν φέρει στο σημείο αυτό της ζωής μου στο οποίο βρίσκομαι τώρα. Έτσι δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι που θα άφηνα πίσω και που δεν θα ξανάκανα. Οι συνεργασίες μου σε επίπεδο σχεδιαστικό αλλά και σε επίπεδο εκπαιδευτικό μου έδωσαν μια καλή οπτική ως προς την διαχείριση καταστάσεων σε υψηλό βαθμό. Έχω καταφέρει και έχω δει τη ροή εργασίας πολλών εταιρειών, μικρών και μεγάλων, και έτσι έχω καταλάβει ότι η δική μου ροή εργασίας είναι προς την σωστή κατεύθυνση.
Μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας είχα την τύχη να συναναστραφώ με ανθρώπους νεότερης ή και μεγαλύτερης ηλικίας, οι οποίοι μου έδωσαν τη δυνατότητα να τους προσεγγίσω, να τους δείξω αυτό που ξέρω και να δω μέσα από την δική τους ματιά τη δημιουργική διαδικασία. Με την πάροδο του χρόνου αυτό ήταν και είναι κάτι που με κάνει να είμαι καλύτερος σαν εκπαιδευτής γιατί προσαρμόζω τη διδασκαλία μου σε τέτοιο σημείο που να είναι κατανοητή από όλους.
Πάντα θεωρούσα ότι και η εκπαιδευτική αλλά και η δημιουργική διαδικασία είναι λίγο σαν ψυχοθεραπεία, από την άποψη ότι και τα δύο για να τα κάνεις καλά πρέπει να βρεις τρόπους να διατηρείς την ηρεμία σου για να μπορέσεις να αποδώσεις και να καταφέρεις να προχωρήσεις ένα βήμα παραπέρα.
+ Για την παρακολούθηση των εργαστηρίων απαιτείται η κράτηση θέσης η οποία γίνεται μόνο ηλεκτρονικά μέσα από την ιστοσελίδα της διοργάνωσης: "workshops".
Για κρατήσεις μέχρι τις 15/2/2017 ισχύουν τιμές early bird.
Graphic
Designer | aggeliki.mk@gmail.com
.jpg)
Comments