Elections! | Εκλογές!
[EN]
Elections!
The cornerstone of democratic practice, for many, a chance of the masses to express their will, for others and for us graphic designers a short trip in the Wonderland of Visual communication. The pre-election periods, and we have several in our country so that we do not to ever get bored, present huge interest for a designer. This interest is not limited to the professional or economic aspect but very often is the springboard for further research and analysis from both the aesthetic and semiology point of view. From the blockbuster of the presidential elections to the b-movies of the municipal elections, the scene looks at its base recurring and predictable. Candidates for search of popularity and growing awareness of one side and graphic designers in the role of magician Houdini on the other. And maybe the escape from the straitjacket does not belong to the professional skills of a designer of Visual communication, however the professional ups and downs of an election campaign are not far from leading in a tight embrace with this clothing.
If as they say "the customer is always right" then the customer-candidate for mayor or consultant has admittedly the confirmation from his wife, his mother-in-law and his best man from Paphos, which surely knows of this subject, the infallibility of the Pope. Any resemblance to real persons or situations should be considered totally coincidental. The future star of local political life wants to send an open invitation to potential voters, but that does not mean that the style and aesthetics of this call should have emerged from the samples of wedding invitations of a local printing house. “Quality is not in quantity”, our ancient ancestors said and they only used one type of font, for all seasons. From any side someone looks at it, three fonts for three lines of text is at least degradation of aesthetic if not readability. As for using comic sans font, yes, we saw it at a bend of the road that almost became straight, to communicate the election promises of the candidate, testifies on its own their severity and the likelihood of their realization.
Visual communication of course is not just text and typography but also colors and images. Here usually we must do with the clichés of each era. Once the turtleneck was an indispensable garment for every promising politician, then followed the era of the red tie, while later we entered the European Union and the invoice for a suit was launched in four-digit numbers. Today is the era of open shirt. On one hand the financial crisis, so try to find money for the entire suit, and on the other hand the climate change, it did now rain for six straight months, forced the candidates not just to throw away their jackets but also to unbutton two buttons from the shirt. As for the hairy aspect of the subject thankfully we have Photoshop. Not forgetting of course, the necessary handshake with the President of the party. Warm and hearty manifesting acceptance and approval from the ... Chief and adds points to the candidate's profile and crosses of preference on the ballot. But to give credit were credit is due, there are not a few people who actually manage to harness the power of good visual communication for the benefit of public image, often by applying to the services of a professional designer, with the election result to be directly proportional to their presence during the pre election period. Even so it’s redundant, good luck!
[ΕΛ]
Εκλογές!
Ο θεμέλιος λίθος της δημοκρατικής πρακτικής, κατά πολλούς, μία ευκαιρία για να εκφραστεί η θέληση του απλού λαού, για κάποιους άλλους και για εμάς τους γραφίστες ένα σύντομο ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων της οπτικής επικοινωνίας. Πραγματικά οι προεκλογικές περίοδοι, και έχουμε πολλές τέτοιες στον τόπο μας για να μην πλήττουμε ποτέ, παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον για έναν σχεδιαστή. Το ενδιαφέρον αυτό δεν περιορίζεται μόνο στην επαγγελματική ή και οικονομική πλευρά του θέματος αλλά πολύ συχνά αποτελεί και το εφαλτήριο για περαιτέρω έρευνα και ανάλυση τόσο από αισθητικής, όσο και από σημειολογικής πλευράς. Από το blockbuster των προεδρικών εκλογών, μέχρι τα b-movies των δημοτικών το σκηνικό μοιάζει στη βάση του επαναλαμβανόμενο και προβλέψιμο. Υποψήφιοι προς αναζήτηση δημοτικότητας και καλλιέργεια αναγνωρισιμότητας από τη μία πλευρά και γραφίστες στον ρόλο του μάγου Χουντίνι από την άλλη. Και μπορεί η απόδραση από τον ζουρλομανδύα να μην ανήκει στις επαγγελματικές δεξιότητες ενός σχεδιαστή οπτικής επικοινωνίας όμως οι επαγγελματικές αντιξοότητες της προεκλογικής περιόδου δεν απέχουν πολύ από το να τον οδηγήσουν σε ένα στενό εναγκαλισμό με το εν λόγω ένδυμα.
Αν όπως λένε «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» τότε ο πελάτης υποψήφιος δήμαρχος ή δημοτικός σύμβουλος έχει κατά κοινή ομολογία του ιδίου, της γυναίκας του, της πεθεράς του και του Πάμπου του κουμπάρου από την Πάφο, που σημειωτέον ξέρει από αυτά, το αλάθητο του Πάπα. Κάθε ομοιότητα με υπαρκτά πρόσωπα ή καταστάσεις να θεωρηθεί εντελώς συμπτωματική. Μπορεί ο μέλλον αστέρας της τοπικής πολιτικής ζωής να θέλει να απευθύνει ανοικτή πρόσκληση προς τους πιθανούς ψηφοφόρους του, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το ύφος και η αισθητική της πρόσκλησης αυτής θα πρέπει να έχει προκύψει από τα δειγματολόγια προσκλητηρίων γάμου του επίσης τοπικού τυπογραφείου. «Ουκ εν τω πολλώ το ευ» έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και είχαν μόνο μία γραμματοσειρά, για όλες τις εποχές του χρόνου. Από όποια πλευρά και να το δει κάποιος, τρεις γραμματοσειρές για τρεις γραμμές κείμενο είναι το λιγότερο υποβάθμιση της αισθητικής αν όχι της αναγνωσιμότητας του. Όσο για τη χρήση της γραμματοσειράς comic sans, ναι το είδαμε και αυτό σε μια στροφή του δρόμου που παραλίγο να γίνει ευθεία, για την επικοινωνία των προεκλογικών υποσχέσεων του υποψηφίου, από μόνη της μαρτυρά τη σοβαρότητά τους και την πιθανότητα πραγματοποίησης τους.
Η οπτική επικοινωνία βέβαια δεν είναι μόνο κείμενο και τυπογραφία αλλά ταυτόχρονα και χρώματα και εικόνες. Εδώ συνήθως έχουμε να κάνουμε με τα κλισέ της κάθε εποχής. Κάποτε ήταν το ζιβάγκο απαραίτητο ένδυμα για κάθε φέρελπι πολιτευόμενο, έπειτα ακολούθησε η εποχή της κόκκινης γραβάτας, ενώ αργότερα μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή ένωση και το τιμολόγιο για ένα κοστούμι εκτοξεύθηκε σε τετραψήφια νούμερα. Σήμερα διάγουμε την εποχή του ανοικτού πουκάμισου. Από τη μια η οικονομική κρίση και που να βρεις λεφτά για ολόκληρο κουστούμι και από την άλλη η κλιματική αλλαγή, που είχε να βρέξει έξι μήνες, ανάγκασε τους υποψήφιους πολιτευτές όχι μόνο να πετάξουν τα σακάκια τους αλλά να ξεκουμπώσουν και δυο κουμπιά από το πουκάμισό τους. Όσο για το δασύτριχο του θέματος ας όψεται το Photoshop. Να μην ξεχάσουμε βέβαια και την απαραίτητη χειραψία με τον πρόεδρο του κόμματος. Ζεστή και εγκάρδια φανερώνει την αποδοχή και την έγκριση του ... Μάστρου και προσθέτει μονάδες στο προφίλ του υποψηφίου και σταυρούς προτίμησης στο ψηφοδέλτιο. Για να αποδώσουμε όμως «τά του Καίσαρος τω Καίσαρι», δεν είναι και λίγοι εκείνοι που πραγματικά καταφέρνουν να αξιοποιήσουν τη δύναμη της ορθής οπτικής επικοινωνίας προς όφελος της δημόσιας εικόνας τους, συχνά αποτεινόμενοι στις υπηρεσίες ενός επαγγελματία σχεδιαστή, με το εκλογικό αποτέλεσμα να είναι ευθέως ανάλογο της προεκλογικής τους παρουσίας. Έστω και πλεοναστικά λοιπόν, καλή επιτυχία!
Elections!
The cornerstone of democratic practice, for many, a chance of the masses to express their will, for others and for us graphic designers a short trip in the Wonderland of Visual communication. The pre-election periods, and we have several in our country so that we do not to ever get bored, present huge interest for a designer. This interest is not limited to the professional or economic aspect but very often is the springboard for further research and analysis from both the aesthetic and semiology point of view. From the blockbuster of the presidential elections to the b-movies of the municipal elections, the scene looks at its base recurring and predictable. Candidates for search of popularity and growing awareness of one side and graphic designers in the role of magician Houdini on the other. And maybe the escape from the straitjacket does not belong to the professional skills of a designer of Visual communication, however the professional ups and downs of an election campaign are not far from leading in a tight embrace with this clothing.
If as they say "the customer is always right" then the customer-candidate for mayor or consultant has admittedly the confirmation from his wife, his mother-in-law and his best man from Paphos, which surely knows of this subject, the infallibility of the Pope. Any resemblance to real persons or situations should be considered totally coincidental. The future star of local political life wants to send an open invitation to potential voters, but that does not mean that the style and aesthetics of this call should have emerged from the samples of wedding invitations of a local printing house. “Quality is not in quantity”, our ancient ancestors said and they only used one type of font, for all seasons. From any side someone looks at it, three fonts for three lines of text is at least degradation of aesthetic if not readability. As for using comic sans font, yes, we saw it at a bend of the road that almost became straight, to communicate the election promises of the candidate, testifies on its own their severity and the likelihood of their realization.
Visual communication of course is not just text and typography but also colors and images. Here usually we must do with the clichés of each era. Once the turtleneck was an indispensable garment for every promising politician, then followed the era of the red tie, while later we entered the European Union and the invoice for a suit was launched in four-digit numbers. Today is the era of open shirt. On one hand the financial crisis, so try to find money for the entire suit, and on the other hand the climate change, it did now rain for six straight months, forced the candidates not just to throw away their jackets but also to unbutton two buttons from the shirt. As for the hairy aspect of the subject thankfully we have Photoshop. Not forgetting of course, the necessary handshake with the President of the party. Warm and hearty manifesting acceptance and approval from the ... Chief and adds points to the candidate's profile and crosses of preference on the ballot. But to give credit were credit is due, there are not a few people who actually manage to harness the power of good visual communication for the benefit of public image, often by applying to the services of a professional designer, with the election result to be directly proportional to their presence during the pre election period. Even so it’s redundant, good luck!
[ΕΛ]
Εκλογές!
Ο θεμέλιος λίθος της δημοκρατικής πρακτικής, κατά πολλούς, μία ευκαιρία για να εκφραστεί η θέληση του απλού λαού, για κάποιους άλλους και για εμάς τους γραφίστες ένα σύντομο ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων της οπτικής επικοινωνίας. Πραγματικά οι προεκλογικές περίοδοι, και έχουμε πολλές τέτοιες στον τόπο μας για να μην πλήττουμε ποτέ, παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον για έναν σχεδιαστή. Το ενδιαφέρον αυτό δεν περιορίζεται μόνο στην επαγγελματική ή και οικονομική πλευρά του θέματος αλλά πολύ συχνά αποτελεί και το εφαλτήριο για περαιτέρω έρευνα και ανάλυση τόσο από αισθητικής, όσο και από σημειολογικής πλευράς. Από το blockbuster των προεδρικών εκλογών, μέχρι τα b-movies των δημοτικών το σκηνικό μοιάζει στη βάση του επαναλαμβανόμενο και προβλέψιμο. Υποψήφιοι προς αναζήτηση δημοτικότητας και καλλιέργεια αναγνωρισιμότητας από τη μία πλευρά και γραφίστες στον ρόλο του μάγου Χουντίνι από την άλλη. Και μπορεί η απόδραση από τον ζουρλομανδύα να μην ανήκει στις επαγγελματικές δεξιότητες ενός σχεδιαστή οπτικής επικοινωνίας όμως οι επαγγελματικές αντιξοότητες της προεκλογικής περιόδου δεν απέχουν πολύ από το να τον οδηγήσουν σε ένα στενό εναγκαλισμό με το εν λόγω ένδυμα.
Αν όπως λένε «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» τότε ο πελάτης υποψήφιος δήμαρχος ή δημοτικός σύμβουλος έχει κατά κοινή ομολογία του ιδίου, της γυναίκας του, της πεθεράς του και του Πάμπου του κουμπάρου από την Πάφο, που σημειωτέον ξέρει από αυτά, το αλάθητο του Πάπα. Κάθε ομοιότητα με υπαρκτά πρόσωπα ή καταστάσεις να θεωρηθεί εντελώς συμπτωματική. Μπορεί ο μέλλον αστέρας της τοπικής πολιτικής ζωής να θέλει να απευθύνει ανοικτή πρόσκληση προς τους πιθανούς ψηφοφόρους του, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το ύφος και η αισθητική της πρόσκλησης αυτής θα πρέπει να έχει προκύψει από τα δειγματολόγια προσκλητηρίων γάμου του επίσης τοπικού τυπογραφείου. «Ουκ εν τω πολλώ το ευ» έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και είχαν μόνο μία γραμματοσειρά, για όλες τις εποχές του χρόνου. Από όποια πλευρά και να το δει κάποιος, τρεις γραμματοσειρές για τρεις γραμμές κείμενο είναι το λιγότερο υποβάθμιση της αισθητικής αν όχι της αναγνωσιμότητας του. Όσο για τη χρήση της γραμματοσειράς comic sans, ναι το είδαμε και αυτό σε μια στροφή του δρόμου που παραλίγο να γίνει ευθεία, για την επικοινωνία των προεκλογικών υποσχέσεων του υποψηφίου, από μόνη της μαρτυρά τη σοβαρότητά τους και την πιθανότητα πραγματοποίησης τους.
Η οπτική επικοινωνία βέβαια δεν είναι μόνο κείμενο και τυπογραφία αλλά ταυτόχρονα και χρώματα και εικόνες. Εδώ συνήθως έχουμε να κάνουμε με τα κλισέ της κάθε εποχής. Κάποτε ήταν το ζιβάγκο απαραίτητο ένδυμα για κάθε φέρελπι πολιτευόμενο, έπειτα ακολούθησε η εποχή της κόκκινης γραβάτας, ενώ αργότερα μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή ένωση και το τιμολόγιο για ένα κοστούμι εκτοξεύθηκε σε τετραψήφια νούμερα. Σήμερα διάγουμε την εποχή του ανοικτού πουκάμισου. Από τη μια η οικονομική κρίση και που να βρεις λεφτά για ολόκληρο κουστούμι και από την άλλη η κλιματική αλλαγή, που είχε να βρέξει έξι μήνες, ανάγκασε τους υποψήφιους πολιτευτές όχι μόνο να πετάξουν τα σακάκια τους αλλά να ξεκουμπώσουν και δυο κουμπιά από το πουκάμισό τους. Όσο για το δασύτριχο του θέματος ας όψεται το Photoshop. Να μην ξεχάσουμε βέβαια και την απαραίτητη χειραψία με τον πρόεδρο του κόμματος. Ζεστή και εγκάρδια φανερώνει την αποδοχή και την έγκριση του ... Μάστρου και προσθέτει μονάδες στο προφίλ του υποψηφίου και σταυρούς προτίμησης στο ψηφοδέλτιο. Για να αποδώσουμε όμως «τά του Καίσαρος τω Καίσαρι», δεν είναι και λίγοι εκείνοι που πραγματικά καταφέρνουν να αξιοποιήσουν τη δύναμη της ορθής οπτικής επικοινωνίας προς όφελος της δημόσιας εικόνας τους, συχνά αποτεινόμενοι στις υπηρεσίες ενός επαγγελματία σχεδιαστή, με το εκλογικό αποτέλεσμα να είναι ευθέως ανάλογο της προεκλογικής τους παρουσίας. Έστω και πλεοναστικά λοιπόν, καλή επιτυχία!
Graphic
Designer | aggeliki.mk@gmail.com
"Πολίτης
της Κυριακής" | "Παράθυρο" 18.12.16
#Γραφιστορίες
#085
.jpg)
Comments