Χρόνια Δίσεκτα
«Πόσα χρόνια δίσεκτα μέσα σε… δυο μέρες». Παραφράζοντας τους στοίχους του Έλληνα λογοτέχνη και κριτικού θεάτρου Κ. Χ. Μύρη, φιλολογικό ψευδώνυμο του Κώστα Γεωργουσόπουλου, θα μπορούσε να αποδώσει κάποιος την οδύνη της απώλειας δυο πολύ σημαντικών ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών. Πρόκειται για τους Άγγελο Μαστοράκη και Γιάννη Καλαϊτζή, που έφυγαν από κοντά μας στις 10 και 12 Φεβρουαρίου, αντίστοιχα.
Ο Άγγελος Μαστοράκης, μια πολύπλευρη προσωπικότητα, υπήρξε υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού «9», ενώ παλαιότερα είχε εκδώσει και το περιοδικό Nova με θεματολογία από τον λογοτεχνικό χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Αθηναϊκής Λέσχης Επιστημονικής Φαντασίας και είχε πολλές φορές διατελέσει πρόεδρος και αντιπρόεδρος του διοικητικού της συμβουλίου. Το «9» υπήρξε ένθετο περιοδικό της εφημερίδας “Ελευθεροτυπία” με θέμα τα comics και την επιστημονική φαντασία. Ονομάστηκε «9» προς τιμήν της 9ης τέχνης, δηλαδή των comics, που κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της ύλης του. Στο περιοδικό αυτό φιλοξενήθηκαν δημιουργίες τόσο ξένων όσο και Ελλήνων σχεδιαστών και καλλιτεχνών, ενώ μέσα από τις σελίδες του το πολυπληθές κοινό των comics ήρθε σε επαφή με πολλές σημαντικές δημιουργίες, κυρίως από την ευρωπαϊκή ήπειρο. Κάθε τεύχος σχεδόν του περιοδικού περιελάμβανε ένα διήγημα επιστημονικής φαντασίας από τη μοντέρνα διεθνή και ελληνική σκηνή.
Η συμβολή του Άγγελου Μαστοράκη στην εξάπλωση και την αποδοχή των comics ως μιας εναλλακτικής μορφής τέχνης υπήρξε σημαντική, ενώ μέσα από τις σελίδες του περιοδικού «9» πολλοί νέοι Έλληνες δημιουργοί είχαν για πρώτη φορά τη δυνατότητα να αναδείξουν τη δουλειά τους σε ένα μέσο ευρείας κυκλοφορίας. Ο Μαστοράκης συμμετείχε στη διοργάνωση πολλών διαγωνισμών και εκθέσεων comics, ενώ παράλληλα μεγάλη του αγάπη ήταν και η ηχοληψία. Συμμετείχε σε σημαντικές ροκ συναυλίες της δεκαετίας του ’70 και συνεργάστηκε με πολλούς σπουδαίους μουσικούς.
Ο Γιάννης Καλαϊτζής υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς, πολυβραβευμένους και αναγνωρισμένους σκιτσογράφους στην Ελλάδα με μακρά πορεία στον χώρο του Τύπου και τις εικαστικές τέχνες. Συνεργάστηκε με πληθώρα εντύπων και περιοδικών, όπως «Πανσπουδαστική», «Δρόμοι της Ειρήνης», «Αυγή», «Αντί», «Ελευθεροτυπία», «Σχολιαστής», «Ντέφι», «Βαβέλ», «ΔΗΩ», «Σχολιαστής», «Γαλέρα» και «Εφημερίδα των Συντακτών».
Ο ίδιος περιέγραφε την πορεία του με τον δικό του αυτοσαρκαστικό και καυστικό τρόπο στην επίσημη ιστοσελίδα του: “Μεγάλωσα στο καφενείο του πατέρα μου στην Κοκκινιά. Πάνω στα τραπέζια κυκλοφορούσαν δύο-τρεις εφημερίδες. Γελοιογραφικά σκίτσα κάνω από μωρό. Ήμουν παρατηρητικό και κακό και το ‘δειχνα. Το περιβάλλον μου ένιωσε την απειλή. Χάριν εξευμενισμού, μου διέθεσε μια αποδοχή διαρκείας. Το να επιδοθώ στην πολιτική σάτιρα ήταν αυτονόητο. Ήμασταν αριστεροί, το κράτος μάς έκανε και ρατσιστές.
Η Δεξιά, η εξουσία, οι αρχές ήταν έξω από την κοινωνία μας, ήταν το ξένο, το Άλλο. Μου την είχε στημένη στο νηπιαγωγείο. Κατανάγκαζαν εμένα τον σκιτσογράφο να πλέκω καλαθάκια και να κεντάω με μπρισίμι μηλαράκια σε χαρτόνι. Για να με σπάσουν. Δεν μίλησα.
Καταδικάστηκα σε δωδεκαετή εκπαίδευση. Μου ’ριξαν και έναν χρόνο επιπλέον ως μη συνεργάσιμο. Δραπέτευσα πριν εκτίσω την ποινή. Ακολούθησε ο κατήφορος. Από τα χαμαιτυπεία της Αριστεράς στα καταγώγια των Καλών Τεχνών. Έμαθα κινηματογράφο στους κινηματογράφους, θέατρο στο θέατρο, μουσική τη νύχτα και εικόνες στο πεζοδρόμιο.
Ακολουθεί μια χούντα που επί 40 χρόνια παραμένει 7 ετών. Σκιτσάρω αγωνιώντας να κατανοήσω το προηγούμενο."
Graphic Designer | aggeliki.mk@gmail.com
"Πολίτης της Κυριακής" | "Παράθυρο" 21.02.16
#Γραφιστορίες
#060
Comments