Columbus' Egg | Το αυγό του Κολόμβου

[EN]

Inside the large banquet hall, with its narrow, tall and elaborately decorated stained glass windows, the ambiance was cold and electrifying. He sat calmly on one end of the large wooden table, immersed in his thoughts, while the other participants, Spanish nobles and rich merchants from the local community, shared anything but noble feelings for him. The host vainly tried to soften the negative mood directed against his honorable guest. Nonetheless, it was him, although Genovese, whose discoveries a few years ago managed to open up new trade routes and to provide an opportunity to Spain to be literally reborn from the ashes, after the end of the war against the latest Arab hegemony in the Iberian Peninsula. Comments and criticisms were anything but flattering for the veteran captain. "The easier thing today is to travel to the New World", "Not-so-great achievement! Sooner or later someone else could have accomplished the same thing ". Then, according to the writings of the Italian traveler and historian Girolamo Benzoni, the honorable guest stood up from the edge of the table and without answering to the undignified comments, of which he had been the target, asked simply to bring him an egg. Then he invited his critics to try to place the egg upright without using some external help or support. After the last one failed to do so, he took the egg in his hands, smash it slightly on one edge and put it with ease to stand upright. 

The protagonist of this incident was Christopher Columbus and his infamous egg, which seemed to disregard the laws of nature. Maybe the authenticity of this story is doubtful, mainly because of its similarity with an earlier story by the artist and architect Giorgio Vasari concerning the young Italian architect Filippo Brunelleschi and the unusually large and heavy dome that he had designed for the Cathedral Santa Maria del Fiore in Florence, but the essence of the messages that it communicates does not allow any doubt. 

There are not a few times that a visual communication designer is confronted with malicious and degrading criticism for his work. Very often an uneducated audience flees to comments such as: "this logo is very simple, I could do it in only five minutes" or "it isn't so hard what you do, nowadays with the use of computers everyone can design something similar", "now that I saw how it's done, I'll do it better". The secret that the egg of Columbus reveals to us has nothing to do with the way or the ease that something can be done. When someone shows us the way, when someone first dares to travel to uncharted paths it is very easy and inexpensive to copy him and walk in his footsteps. The hard part is the thought, the creation of something from nothing. Graphic design is not considered by accident primarily a creative profession. The designer, whenever confronted with a problem of visual communication, is called to create from scratch, to take the intangible and make it tangible and measurable. The more simple and abstract a design is the more thought and effort required during the implementation and the more likely it is to achieve successfully the purpose for which it was created. Many things in our personal life and professional career as visual communication designers are easy when you know how to do them, but what we have to ask ourselves is if we are brave enough to travel by drawing a new route and do something really novel.




[ΕΛ]

Μέσα στη μεγάλη αίθουσα των δεξιώσεων, με τα στενά, ψηλά και περίτεχνα στολισμένα με βιτρό παράθυρα, η ατμόσφαιρα ήταν ψυχρή και ηλεκτρισμένη. Αυτός καθόταν ατάραχος στη μια άκρη του μεγάλου ξύλινου τραπεζιού, βυθισμένος στις σκέψεις του, ενώ οι συνδαιτυμόνες του, Ισπανοί ευγενείς αλλά και πλούσιοι έμποροι της τοπικής κοινωνίας κάθε άλλο παρά έτρεφαν ευγενή αισθήματα γι’αυτόν. Ο οικοδεσπότης μάταια προσπαθούσε να αμβλύνει το αρνητικό, σε βάρος του επίτιμου καλεσμένου του, κλίμα. Άλλωστε ήταν αυτός που με τις ανακαλύψεις του λίγα χρόνια πριν, αν και Γενοβέζος, είχε καταφέρει να ανοίξει νέους εμπορικούς δρόμους και να δώσει την ευκαιρία στην Ισπανία να αναγεννηθεί κυριολεκτικά μέσα από τις στάχτες, μετά τη λήξη του πολέμου και με την τελευταία αραβική ηγεμονία στην Ιβηρική χερσόνησο. Τα σχόλια και οι επικρίσεις κάθε άλλο παρά κολακευτικά για το πρόσωπο του βετεράνου θαλασσοπόρου. “Το πιο εύκολο σήμερα είναι να ταξιδέψει κάποιος μέχρι τον Νέο Κόσμο”, “Δεν είναι και τόσο μεγάλο κατόρθωμα! Αργά ή γρήγορα και κάποιος άλλος θα μπορούσε να είχε καταφέρει το ίδιο πράγμα”. Τότε, σύμφωνα με τα γραφόμενα του Ιταλού περιηγητή και ιστορικού Girolamo Benzoni, ο επίτιμος καλεσμένος σηκώθηκε από την άκρη του τραπεζιού και χωρίς να απαντήσει στα απαξιωτικά σχόλια, των οποίων είχε γίνει δέκτης, ζήτησε απλά να του φέρουν ένα αυγό. Προκάλεσε στη συνέχεια τους επικριτές του να προσπαθήσουν να στηρίξουν όρθιο το αυγό χωρίς όμως να χρησιμοποιήσουν κάποια εξωτερική βοήθεια ή στήριγμα. Όταν και ο τελευταίος απέτυχε να τα καταφέρει, πήρε το αυγό στα χέρια του και τσακίζοντας το ελαφρά στην μία του άκρη, το έβαλε με ευκολία να σταθεί όρθιο. 

Ο πρωταγωνιστής του περιστατικού αυτού δεν ήταν άλλος, από τον Χριστόφορο Κολόμβο με το περίφημο αυγό του που έμοιαζε να αψηφεί τους φυσικούς νόμους. Μπορεί η αυθεντικότητα της ιστορίας αυτής να είναι υπό αμφισβήτηση, κυρίως λόγω της ομοιότητας της με μια προγενέστερη διήγηση από τον ζωγράφο και αρχιτέκτονα Giorgio Vasari που αφορά τον νεαρό Ιταλό αρχιτέκτονα Filippo Brunelleschi και τον ασυνήθιστα μεγάλο και βαρύ θόλο που είχε σχεδιάσει για τον καθεδρικό ναό Santa Maria del Fiore, στη Φλωρεντία, όμως η ουσία των μηνυμάτων που αυτή πρεσβεύει δεν χωρά καμία αμφισβήτηση. 

Δεν είναι λίγες οι φορές που ένας σχεδιαστής οπτικής επικοινωνίας έχει έρθει αντιμέτωπος με κακόβουλη και μειωτική κριτική για το έργο του. Πολύ συχνά το απαίδευτο κοινό καταφεύγει σε σχόλια όπως: “αυτό το λογότυπο είναι πολύ απλό, θα μπορούσα να το κάνω και εγώ σε πέντε μόνο λεπτά” ή “δεν είναι και τόσο δύσκολο αυτό που κάνεις, τώρα με τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών ο καθένας μπορεί να σχεδιάσει κάτι παρόμοιο” , ”τώρα που είδα το πως γίνεται, εγώ θα το κάνω καλύτερο”. Το μυστικό όμως που μας φανερώνει το αυγό του Κολόμβου δεν έχει να κάνει με τον τρόπο ή την ευκολία με την οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί κάτι. Όταν κάποιος μας δείξει τον δρόμο, όταν πρώτος τολμήσει να ταξιδέψει σε μονοπάτια ανεξερεύνητα είναι πολύ εύκολο και ανέξοδο να τον αντιγράψουμε και να βαδίσουμε στα βήματά του. Το δύσκολο είναι η σκέψη, είναι η δημιουργία του κάτι από το τίποτα. Η γραφιστική δεν θεωρείται τυχαία ως ένα κατ’εξοχήν δημιουργικό επάγγελμα. Ένας σχεδιαστής καλείται κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα οπτικής επικοινωνίας να δημιουργήσει από το μηδέν, να πάρει το άυλο και να του δώσει υλική και μετρήσιμη υπόσταση. Όσο πιο απλό και αφαιρετικό είναι ένα σχέδιο τόσο περισσότερη σκέψη και προσπάθεια χρειάστηκε κατά την υλοποίηση του και τόσο πιθανότερο είναι να επιτελέσει με μεγαλύτερη επιτυχία τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε. Πολλά πράγματα στην προσωπική μας ζωή αλλά και στην επαγγελματική μας καριέρα ως σχεδιαστές οπτικής επικοινωνίας είναι εύκολα όταν ξέρουμε το πώς να τα κάνουμε, όμως αυτό που θα πρέπει να αναρωτηθούμε είναι το αν είμαστε αρκετά γενναίοι για να ταξιδέψουμε χαράσσοντας μια νέα πορεία και να κάνουμε κάτι πραγματικά καινούριο. 

Aggeliki MK Athanasiadi | Αγγελική ΜK Αθανασιάδη

Graphic Designer | aggeliki.mk@gmail.com

"Πολίτης της Κυριακής" | "Παράθυρο" 15.05.16

#Γραφιστορίες #066

Translation | Μετάφραση: Achilleas Karras | Αχιλλέας Καρράς
Translation editing | Επιμέλεια μτφ: Miltos Karras | Μίλτος Καρράς