Interview | Συνέντευξη: Rob Snow
[ΕΛ]
Πάρτε έναν δημιουργικό άνθρωπο και ανακατέψτε τον καλά με κάποια δόση ικανότητας. Στη συνέχεια, προσθέστε λίγο άρωμα αισθητικής και διπλώστε στο μείγμα όσο περισσότερη σκληρή δουλειά και ιδρώτα μπορεί αυτό να πάρει. Ψεκάστε μέσα τις ιδέες, όσο περισσότερες τόσο το καλύτερο. Και τελικά, καθώς όλα θα μαγειρεύονται, προσθέστε μια πρέζα από το «αλάτι της γης», για να δώσει τον απαραίτητο χαρακτήρα. Αφήστε το να μαγειρευτεί αργά και σερβίρετε όταν αυτό απαιτείται. Μία γευστική απόλαυση σε έναν άγευστο κόσμο. Ο Rob Snow είναι ένας δημιουργικός σχεδιαστής που εργάζεται στους τομείς της γραφιστικής, της εικονογράφησης, το σχεδιασμό ιστοσελίδων καθώς και τη διδασκαλία τους. Είχαμε τη χαρά να τον γνωρίσουμε, ως καθοδηγητή ενός δημιουργικού εργαστηρίου αλλά και ομιλητή, στο 3ο ετήσιο Συνέδριο Σχεδιαστών Οπτικής Επικοινωνίας, Graphic Stories Cyprus και να μοιραστούμε μαζί του σκέψεις και προβληματισμούς.
Στην αρχή της καριέρας σου εργάστηκες στον τομέα της εκπαίδευσης. Τι αποκόμισες από αυτήν σου την εμπειρία και πόσο καθοριστική θεωρείς τη συμβολή της συμπαγούς εκπαίδευσης για την εξέλιξη ενός καλλιτέχνη;
Μπήκα στην εκπαίδευση όταν επέστρεψα στην πατρίδα μου στο Leicester. Αρχικά ήταν ένας υποστηρικτικός ρόλος για εμένα, αλλά σύντομα ασχολήθηκα με την εκπαίδευση σε σχέση με την τέχνη. Είναι παράξενη ειρωνεία να είσαι πρώην μαθητής ενός δωρεάν εκπαιδευτικού συστήματος και στη συνέχεια να είσαι εκπαιδευτικός σε ένα σύστημα που λειτουργεί ως επιχείρηση και στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στη χρηματοδότηση. Οι εμπειρίες μου από την εκπαίδευση σε αυτό το μοντέλο αντικατοπτρίζουν πολλά από τα ορθώς λεγόμενα του Sir Ken Robinson. Η τέχνη, όπως η υγεία και η παιδεία, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως βιομηχανία. Είναι στοιχεία του πυρήνα της κοινωνίας μας οπότε πρέπει να έχουν ανοιχτό χαρακτήρα και να ενθαρρύνουν τον πειραματισμό. Η σύγχρονη εκπαιδευτική βιομηχανία αντιμετωπίζει τους σπουδαστές, όπως το μεγαλύτερο μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος, ως τροχούς του μεταφορικού ιμάντα που θρέφει την ίδια την ύπαρξη της. Δεν προωθούν την εξατομικευμένη μάθηση, αντ 'αυτού έχουν ένα κοινό σχέδιο και προσπαθούν να περάσουν όλους τους σπουδαστές μέσω αυτού, επιδιώκοντας τη βελτίωση του μέσου όρου και όχι των λαμπρών εξαιρέσεων. Υπάρχει μια μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στην εμπειρία μου ως σπουδαστής τέχνης σε σχέση με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Τότε το σύστημα ήταν περισσότερο ανοικτό, επιτρέποντας τον πειραματισμό, σε αντίθεση με το σημερινό σύστημα μπερδεμένης πρακτικής που δυστυχώς έχει τυποποιήσει ακόμα και τη διαδικασία της δημιουργικότητας.
Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι η τέχνη έχει να κάνει τόσο με το συναίσθημα όσο και με την τεχνική. Για να έχει μια καλή εκπαίδευση, ο καλλιτέχνης θα πρέπει και ο ίδιος να καλλιεργήσει το δικό του πάθος για το θέμα. Αυτό δεν γίνεται στο εκπαιδευτικό σύστημα. Θα πρέπει κάποιος να ξοδέψει όχι μόνο τον εργάσιμο χρόνο του, αλλά ακόμα και ώρες από τον ύπνο του, για να εξερευνήσει το πώς το μυαλό μπορεί να είναι το πιο ισχυρό εργαλείο στο οπλοστάσιο ενός μεγάλου καλλιτέχνη.
Δουλεύεις ως freelancer αρκετά χρόνια, ποια θα έλεγες ότι είναι τα πλεονεκτήματα του freelancer σε σχέση με μια τυπική δουλειά γραφείου, φυσικά μιλώντας πάντα για το αντικείμενο της δουλείας σου και ποια τα μειονεκτήματα;
Χα χα χα, λοιπόν, δεν είναι απαραίτητα μια σπουδαία επιλογή σταδιοδρομίας. Το Freelancing έχει πολλά πλεονεκτήματα και πολλά μειονεκτήματα. Εάν μπορέσετε να κάνετε κάποιο όνομα στον χώρο, μέσω του προσωπικού σας στυλ, τότε το να εργάζεσαι ως ελεύθερος επαγγελματίας μπορεί να έχει μια αβίαστη ροή από προκλητικές και δημιουργικές δουλειές που σου παρέχουν σχετική ελευθερία, χρήματα και ελεύθερο χρόνο. Το ελεύθερο επάγγελμα είναι σαν το τρενάκι του λούνα παρκ. Μπορείτε να είστε σε ένα ψηλό σημείο με προγραμματισμένη εργασία για μερικούς μήνες και στη συνέχεια να μπείτε σε μια παροιμιώδη έρημο για τους επόμενους μήνες. Οι δε σχέσεις με τους πελάτες μοιάζουν με ένα δύσκολο ταχυδακτυλουργικό κόλπο. Πολλοί πελάτες υποθέτουν ότι ξέρουν τι θέλουν, αλλά δεν έχουν καμία εμπειρία ή σχέση με το design. Πρέπει κάποιος να σταθμίσει και να κατανοήσει το τι είναι καλύτερο. Ο χρόνος είναι ένα σπουδαίο πλεονέκτημα για τον ελεύθερο επαγγελματία. Μπορείς να ξυπνήσεις το πρωί της Δευτέρας και να πεις "τι στο καλό, αργία σήμερα" και κάνεις τη δουλεία σου σε άλλο χρόνο. Τελικά όμως ένας καλός ελεύθερος επαγγελματίας καταλήγει να ασχολείται με τη δουλεία του εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα. Συχνά έχω επιλύσει προβλήματα με πελάτες, την ώρα που βγάζω για βόλτα τον σκύλο μου, ή όταν κάθομαι για ένα ποτό με φίλους. Ως freelancer έχω απολαύσει απόλυτα την εμπειρία της ανεξαρτησίας με την έννοια ότι αισθάνομαι πως με βοήθησε να ωριμάσω εσωτερικά ως καλλιτέχνης και ως επαγγελματίας. Μέσα από την εμπειρία μου αυτή κατάφερα να γνωρίσω όλες τις πτυχές του επαγγέλματος και επίσης να δημιουργήσω κάποιο όνομα στον χώρο, κάτι που δεν θα ήταν εφικτό αν εργαζόμουν ως υπάλληλος σε ένα γραφείο. Έχω εργαστεί κατά το παρελθόν αρκετό καιρό σε μια εταιρεία με μια ομάδα σχεδιασμού για παιχνίδια. Τα πλεονεκτήματα ήταν η δυνατότητα ανταλλαγής ιδεών μεταξύ των συναδέλφων, καθώς και η αίσθηση της ασφάλειας που σου προσφέρει η γνώση ότι ο μισθός σου θα εμφανίζεται στον τραπεζικό σου λογαριασμό στο τέλος κάθε μήνα.
Ποια είναι σε γενικές γραμμές η θεματολογία των έργων σου και από που αντλείς την έμπνευσή σου;
Η δουλειά που συνήθως κάνω για τους πελάτες μου διαφέρει από τα προσωπικά μου έργα τέχνης. Αν μιλάμε για τα προσωπικά μου έργα, τότε θα έλεγα ότι το κύριο θέμα μου είναι η φύση και ίσως ιδιαίτερα τα ζώα. Όντας δαρβινιστής, έχω την ισχυρή πεποίθηση ότι είμαστε όλοι μέλη του ζωικού βασιλείου και έχουμε σύνδεση με τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Στόχος μου είναι να βοηθήσω τους ανθρώπους να το καταλάβουν αυτό, ελπίζω με έναν έξυπνο τρόπο. Κάποια από τα σχετικά μου έργα αφορούν τα παιδιά, κάτι το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό, απλά προσπαθώ να καλλιεργήσω την έξυπνη και εναλλακτική σκέψη σε μερικά από αυτά. Αισθάνομαι όμως ότι το νόημα μπορεί να χαθεί αν κάποιος δεν τους δείξει το πως θα πρέπει να βλέπουν και να αντιλαμβάνονται την τέχνη. Πολλές φορές οι μαθητές μου με ρωτούσαν από πού προέρχεται η έμπνευσή μου. Θα έλεγα αστειευόμενος, αλλά με όλη το σοβαρό ύφος μου, ότι η έμπνευση επιπλέει γύρω μας σαν αόρατα όντα, απλά εμείς θα πρέπει να πιάσουμε ένα από αυτά καθώς περνούν δίπλα μας. Είναι αλήθεια, κάποτε έλυσα ένα ζήτημα που αφορούσε κάποιον πελάτη, κοιτάζοντας τη βροχή να τρέχει κάτω στο παράθυρο ενός λεωφορείου στο δρόμο της επιστροφής από ένα μάθημα. Τα σχήματα και οι συναρπαστικές εικόνες του νερού έβαλαν το μυαλό μου σε μια δημιουργική, φανταστική διαδικασία και βρήκα την απάντηση. Οι άνθρωποι, οι δημιουργικοί άνθρωποι, πρέπει να είναι σε θέση να αφήνουν τους εαυτούς τους να ανοίγουν τα μάτια τους περισσότερο και να αφήνουν πίσω ότι τους κρατά στην πεζή πραγματικότητα που η κοινωνία τους οδήγησε. Με τον τρόπο αυτό θα οδηγηθούν στην αληθινή δημιουργικότητα. Η μεγαλύτερη έμπνευσή μου είναι η Honey το σκυλί μου!! Εξ αιτίας της ξεκίνησα τα έργα μου που αφορούν τα ζώα και πραγματικά την ευχαριστώ καθημερινά γι 'αυτό.
Πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να σε γνωρίσουμε μέσα από την 3η Συνάντηση Σχεδιαστών Οπτικής Επικοινωνίας Graphic Stories Cyprus, ως καθοδηγητή ενός δημιουργικού εργαστηρίου, αλλά και ως ομιλητή. Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφθηκες την Κύπρο για το σκοπό αυτό. Τι αποκόμισες από την εμπειρία σου αυτή; και ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Η εμπειρία της συμμετοχής μου στο Graphic Stories Cyprus ήταν μια από τις καλύτερες αλληλεπιδράσεις που είχα στην κοινότητα των τεχνών. Όχι μόνο μπορώ να πω ότι οι δραστηριότητες ήταν πολύ καλά οργανωμένες και προετοιμασμένες, αλλά και η αλληλεπίδραση των συμμετεχόντων ήταν αναζωογονητική και ελεύθερη. Η διάλεξη μου μπροστά σε κοινό δεν ήταν ένα ζήτημα για μένα, λόγω της διδακτικής μου εμπειρίας, γι 'αυτό βλέπω αυτές τις αλληλεπιδράσεις ως έναν τρόπο να περάσω κάποιο μήνυμα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η Κύπρος, παρότι είδα λίγο μόνο από το κέντρο της Λευκωσίας, με εντυπωσίασε. Μου φάνηκε πολύ πιο ανοικτή και πολυπολιτισμική σε σχέση με την Ελλάδα, στην οποία ζω, με περισσότερα θετικά και λιγότερα αρνητικά στοιχεία. Βέβαια οι κοινές ρίζες που έχει με την Ελλάδα είναι κάτι καλό, πολλοί φιλικοί και ανοιχτοί άνθρωποι και παραδόσεις που συνδέονται με τη ζεστή φιλοξενία τους, το καλό φαγητό και την κοινωνικότητα. Το μεγαλύτερο κέρδος θα έλεγα ήταν η γνώση ότι η δημιουργικότητα είναι ένα μήνυμα που πρέπει να εκπέμπεται περισσότερο και ευρύτερα. Το πάθος είναι μια βασική πτυχή της τέχνης και αυτό είναι το ισχυρότερο μήνυμα που πρέπει να διαδοθεί. Το πάθος για τη συμμετοχή σε σεμινάρια, η υποβολή ερωτήσεων , η παρακολούθηση συζητήσεων και ομιλιών. Πρέπει να είμαστε παθιασμένοι για τη συμμετοχή σε εκθέσεις καθώς η επαφή με τη δημιουργικότητα δεν είναι χαμένος χρόνος. Είναι εξίσου σημαντικό να κοιτάζεις προς τα μέσα όσο και προς τα έξω. Ήταν μεγάλη εμπειρία για εμένα το να δω το έργο του Michael Thompson σε μία από τις εκθέσεις που φιλοξένησε το Graphic Stories Cyprus. Δεν τον είχα συναντήσει, εν ζωή, αλλά βλέποντας το έργου του πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Αυτό είχε να κάνει περισσότερο με την ατμόσφαιρα της έκθεσης απ 'ότι ίσως απλά το να έβλεπα το έργο του στο διαδίκτυο. Αυτός ο απόηχος της τέχνης είναι που πρέπει να κρατήσουμε, να τον επικοινωνήσουμε στους φίλους μας, να επισκεφθούμε τους εκθεσιακούς χώρους και να συμμετέχουμε!! Η τέχνη είναι η εναπομένουσα πτυχή της πολύ μακράς μας κληρονομιάς που μας δίνει την αναγκαιότητα της ελευθερίας! Είτε πρόκειται για ζωγραφική, μουσική, φωτογραφία είτε για οτιδήποτε άλλο. Μέσω της τέχνης μπορούμε να εκφράσουμε τον εαυτό μας, αυτό που βλέπουμε και νιώθουμε. Εκδηλώσεις όπως το Graphic Stories Cyprus επιτρέπουν την άμεση ενσωμάτωση αυτής της διαδικασίας.
Χαίρομαι που λέω ότι έχω προσκληθεί στην Κύπρο και το επόμενο έτος για το Graphic Stories Cyprus 2018. Ήδη, και ελπίζοντας ότι δεν είναι πολύ νωρίς για να πούμε, έχουμε κάνει σχέδια για να συνεχίσουμε ένα εργαστήριο, το οποίο για το 2017 ήταν πολύ επιτυχημένο, καθώς και μια διάλεξη / σεμινάριο για την online πώληση σε σχέση με την τέχνη και το design, καθώς και για θέματα προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας των δημιουργών. Επίσης έχει προγραμματιστεί η πρώτη μου ανοιχτή έκθεση στην Κύπρο. Τα μελλοντικά μου σχέδια, γενικά, είναι να παραμείνω υγιής, να είμαι δημιουργικός και να εξερευνήσω όλους τους δυνατούς τρόπους για να είμαι ευτυχισμένος μέσα αυτό που κάνω. Θα σας δω στην Κύπρο!
Η εμπειρία του Rob από το ταξίδι του στην Κύπρο και το Graphic Stories Cyprus: Rob's blog
[ΕΝ]
Take a creative person and mix it well with a certain amount of skill. Then add a little scent of aesthetics and fold in the blend as much hard work and sweat it can get. Spray in the ideas, the more the better. And finally, as everything is cooked, add a pinch of the "salt of the earth" to give the necessary character. Let it to cook slowly and serve when required. A delicious treat in a tasteless world. Rob Snow is a creative designer who works in the areas of graphic design, illustration, web design and teaching. We had the pleasure to meet him as a leader of a creative workshop but also as a lecturer in the 3rd Graphic Stories Cyprus Convention, and shared with him thoughts and ideas.
At the beginning of your career, you worked in the field of education. What did you derive from your engagement and how decisive you consider the contribution of solid education to the evolution of an artist?
I moved into education on my return to my home town of Leicester. It was a supportive role to begin with, but soon moved into art based degree education. It’s a strange irony being an ex-student of an educational system that was a free education system to be an educator in a system that relied heavily on finance, as a business. My experiences of education in this model reflect many of the good words spoken by Sir Ken Robinson. Art, like health and education should not be treated as an industry. They are elements of our core being and should have openness and experimentation. The modern education industry treats the students, like most of the educational system, as a conveyor belted fodder to feed the industry. They don’t look for individual results of exception, instead have a plan and try to pass those students through on this plan to the majority of positive effect. There is a great contrast between my experience of art education, which was one of early morning open access to students to allow full days of experimentation, into a system of muddled practice that has unfortunately industrialised even the process of creativity.
The answer to the question in a summarised answer. Art is about emotion as much as it is about technique. To have a good all-round arts education, the artist must nurture their own passion for the subject. This is not done in the educational system. They must spend their waking hours, if not sleeping time, to explore how the mind can be the most powerful tool in the armoury of a great artist.
You have been working as a freelancer for several years, what would you say are the advantages of a freelancer in relation to a typical office job, of course always speaking about the subject of your profession and what are the disadvantages?
Hahaha, well, it’s not necessary a great career choice. Freelancing has many advantages and many disadvantages. If you can make yourself a name, through your style, then working as a freelancer can be a stream of challenging and creative jobs with some liberty with time and money. Freelancing is best put as the analogy of a roller-coaster. You can be on a high roll with work needing to be turned away for some months, then step into the proverbial desert for the following several months. Freelancing and client relations is a hard juggling act. Many clients assume they know what they want, but have no experience or qualification in design. You have to carve a path to the understanding of what is best. Time is a great thing for a freelancer. You can wake on a Monday morning and say “what the hell, day off.” And do the work in other hours. Saying that a good freelancer ends up doing the twenty-four, seven method to work practice. Myself have often resolved client problems walking my dog, sitting having a drink with friends and such like. I have totally enjoyed the experience of being freelance in the sense that I feel it has helped me grow internally as an artist as well as a practitioner. It has toughened me to the business aspects of working and also created an individual name for myself, that working in an office hasn’t. I have spent some time working in a company in a design team on games projects. The values in that are bouncing ideas off each other, actually seeing other people in the corridors and the slight sense of security in knowing the same finance will appear in the bank at the end of each month.
What are the themes of your works in general and where do you draw your inspiration from?
My client work is separate to my personal artworks. If we are talking about my personal artworks, then I would say that my main theme is nature, and maybe especially animals. Being an atheist and Darwinist I have strong belief in knowing we are all animals and we have connection to the world we live in. I aim to help people become aware of this, in a ‘hopefully’ clever way. Some of my animal art is thrown toward a children’s market (which isn’t necessarily a bad thing), but I employ so much clever, lateral thinking in some of the pieces that I feel the meaning maybe lost in the younger minds, if not taught what to see. Many a time my students used to ask me, where do I get my inspiration from. I would jokingly say, with all seriousness, that inspiration is floating around us like invisible beings, we simply need to Lurch out and grasp one of them as they pass. But it’s true. I once solved a client issue looking at the rain running down the window of a bus on the way home from teaching. The shapes and mesmerising affects of the water put my mind into a creative/fantasy mode and I saw the answer. People, creative people, need to be able to allow themselves to open their eyes more and to let go of all that holds then into the reality that society has driven them. Then they will find true creativity. My biggest inspiration is Honey my dog!! She started me off with my animal art, and I need to thank her daily for this.
Recently we had the opportunity to meet you in the 3rd Visual Communication Designers Convention, Graphic Stories Cyprus, as a leader of a creative workshop, but also as a lecturer. It was the first time you visited Cyprus for this purpose. What have you gained from this experience? And what are your future plans?
Being part of the Graphic Stories Cyprus experience was one of the best interactions I have had in the arts community. Not only can I say that the events were very well organized and prepared, but the interaction of the participants was refreshing and open. Talking in front of audiences hasn’t been an issue for me, due to my teaching experience, so I see these interactions as a way to get a message across in the best way possible. Too many see it as an opportunity to state cases in streams of data. To be honest, I never come with a script or plan. I know roughly what I want to say, and have visual prompts, but I find this helps as it calms the audiences in my wandering manners. At the end of the day, if it makes people laugh, it’s a good thing. Cyprus, even though I saw little but the center of Nicosia impressed me. It was a lot like Greek, with more benefits and less negative aspects. Seemed a lot more open and multicultural than Greece, which something I understand from living in the UK. The common ties it has with Greece are good. Many friendly and open people and traditions that link to their warm hospitality, such a great food and socializing.
The biggest gain I guess I would say, was the knowledge that creativity is a message that needs to be aired more so and more widely. Passion is a key aspect to art and this is the strongest message to get across. Be passionate about attending a seminar, ask questions, do follow up chats with speakers. Be passionate about attending exhibitions. Looking at creativity is not time lost. It is just as much about looking inward as much as outward. I had a great experience of seeing the work of Michael Thompson at one of the exhibitions during my stay. I had not met the guy, before his passing, but seeing the vibrance of his work brought, and still does, bring chills to me. That was more about the atmosphere than maybe just seeing his work online. Too much about society is a drag, but art should give you that buzz! Shout it, tell your friends, visit galleries and participate!! Art is the one remaining aspect of our very long heritage that gives us the necessity of freedom!! Whether it’s painting, music, photography, whatever. We can express ourselves and what we see and feel in this open expression. Events like Graphic Stories Cyprus allow the momentary encapsulation of this process.
I am glad to say I have been invited back to Cyprus next year for Graphic Stories Cyprus 2018. Already, and hoping not too early to say, we have made plans to continue a workshop (which was successful), do a lecture/seminar on online selling and copyright issues, as well as my first open exhibition in the country. My future plans generally, are to stay healthy, stay creative and to explore all possible avenues to be happy in what I do. See you in Cyprus!
Rob's experience from his travel to Cyprus and Graphic Stories Cyprus: Rob's blog
Πάρτε έναν δημιουργικό άνθρωπο και ανακατέψτε τον καλά με κάποια δόση ικανότητας. Στη συνέχεια, προσθέστε λίγο άρωμα αισθητικής και διπλώστε στο μείγμα όσο περισσότερη σκληρή δουλειά και ιδρώτα μπορεί αυτό να πάρει. Ψεκάστε μέσα τις ιδέες, όσο περισσότερες τόσο το καλύτερο. Και τελικά, καθώς όλα θα μαγειρεύονται, προσθέστε μια πρέζα από το «αλάτι της γης», για να δώσει τον απαραίτητο χαρακτήρα. Αφήστε το να μαγειρευτεί αργά και σερβίρετε όταν αυτό απαιτείται. Μία γευστική απόλαυση σε έναν άγευστο κόσμο. Ο Rob Snow είναι ένας δημιουργικός σχεδιαστής που εργάζεται στους τομείς της γραφιστικής, της εικονογράφησης, το σχεδιασμό ιστοσελίδων καθώς και τη διδασκαλία τους. Είχαμε τη χαρά να τον γνωρίσουμε, ως καθοδηγητή ενός δημιουργικού εργαστηρίου αλλά και ομιλητή, στο 3ο ετήσιο Συνέδριο Σχεδιαστών Οπτικής Επικοινωνίας, Graphic Stories Cyprus και να μοιραστούμε μαζί του σκέψεις και προβληματισμούς.
Στην αρχή της καριέρας σου εργάστηκες στον τομέα της εκπαίδευσης. Τι αποκόμισες από αυτήν σου την εμπειρία και πόσο καθοριστική θεωρείς τη συμβολή της συμπαγούς εκπαίδευσης για την εξέλιξη ενός καλλιτέχνη;
Μπήκα στην εκπαίδευση όταν επέστρεψα στην πατρίδα μου στο Leicester. Αρχικά ήταν ένας υποστηρικτικός ρόλος για εμένα, αλλά σύντομα ασχολήθηκα με την εκπαίδευση σε σχέση με την τέχνη. Είναι παράξενη ειρωνεία να είσαι πρώην μαθητής ενός δωρεάν εκπαιδευτικού συστήματος και στη συνέχεια να είσαι εκπαιδευτικός σε ένα σύστημα που λειτουργεί ως επιχείρηση και στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στη χρηματοδότηση. Οι εμπειρίες μου από την εκπαίδευση σε αυτό το μοντέλο αντικατοπτρίζουν πολλά από τα ορθώς λεγόμενα του Sir Ken Robinson. Η τέχνη, όπως η υγεία και η παιδεία, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως βιομηχανία. Είναι στοιχεία του πυρήνα της κοινωνίας μας οπότε πρέπει να έχουν ανοιχτό χαρακτήρα και να ενθαρρύνουν τον πειραματισμό. Η σύγχρονη εκπαιδευτική βιομηχανία αντιμετωπίζει τους σπουδαστές, όπως το μεγαλύτερο μέρος του εκπαιδευτικού συστήματος, ως τροχούς του μεταφορικού ιμάντα που θρέφει την ίδια την ύπαρξη της. Δεν προωθούν την εξατομικευμένη μάθηση, αντ 'αυτού έχουν ένα κοινό σχέδιο και προσπαθούν να περάσουν όλους τους σπουδαστές μέσω αυτού, επιδιώκοντας τη βελτίωση του μέσου όρου και όχι των λαμπρών εξαιρέσεων. Υπάρχει μια μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στην εμπειρία μου ως σπουδαστής τέχνης σε σχέση με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Τότε το σύστημα ήταν περισσότερο ανοικτό, επιτρέποντας τον πειραματισμό, σε αντίθεση με το σημερινό σύστημα μπερδεμένης πρακτικής που δυστυχώς έχει τυποποιήσει ακόμα και τη διαδικασία της δημιουργικότητας.
Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι η τέχνη έχει να κάνει τόσο με το συναίσθημα όσο και με την τεχνική. Για να έχει μια καλή εκπαίδευση, ο καλλιτέχνης θα πρέπει και ο ίδιος να καλλιεργήσει το δικό του πάθος για το θέμα. Αυτό δεν γίνεται στο εκπαιδευτικό σύστημα. Θα πρέπει κάποιος να ξοδέψει όχι μόνο τον εργάσιμο χρόνο του, αλλά ακόμα και ώρες από τον ύπνο του, για να εξερευνήσει το πώς το μυαλό μπορεί να είναι το πιο ισχυρό εργαλείο στο οπλοστάσιο ενός μεγάλου καλλιτέχνη.
Δουλεύεις ως freelancer αρκετά χρόνια, ποια θα έλεγες ότι είναι τα πλεονεκτήματα του freelancer σε σχέση με μια τυπική δουλειά γραφείου, φυσικά μιλώντας πάντα για το αντικείμενο της δουλείας σου και ποια τα μειονεκτήματα;
Χα χα χα, λοιπόν, δεν είναι απαραίτητα μια σπουδαία επιλογή σταδιοδρομίας. Το Freelancing έχει πολλά πλεονεκτήματα και πολλά μειονεκτήματα. Εάν μπορέσετε να κάνετε κάποιο όνομα στον χώρο, μέσω του προσωπικού σας στυλ, τότε το να εργάζεσαι ως ελεύθερος επαγγελματίας μπορεί να έχει μια αβίαστη ροή από προκλητικές και δημιουργικές δουλειές που σου παρέχουν σχετική ελευθερία, χρήματα και ελεύθερο χρόνο. Το ελεύθερο επάγγελμα είναι σαν το τρενάκι του λούνα παρκ. Μπορείτε να είστε σε ένα ψηλό σημείο με προγραμματισμένη εργασία για μερικούς μήνες και στη συνέχεια να μπείτε σε μια παροιμιώδη έρημο για τους επόμενους μήνες. Οι δε σχέσεις με τους πελάτες μοιάζουν με ένα δύσκολο ταχυδακτυλουργικό κόλπο. Πολλοί πελάτες υποθέτουν ότι ξέρουν τι θέλουν, αλλά δεν έχουν καμία εμπειρία ή σχέση με το design. Πρέπει κάποιος να σταθμίσει και να κατανοήσει το τι είναι καλύτερο. Ο χρόνος είναι ένα σπουδαίο πλεονέκτημα για τον ελεύθερο επαγγελματία. Μπορείς να ξυπνήσεις το πρωί της Δευτέρας και να πεις "τι στο καλό, αργία σήμερα" και κάνεις τη δουλεία σου σε άλλο χρόνο. Τελικά όμως ένας καλός ελεύθερος επαγγελματίας καταλήγει να ασχολείται με τη δουλεία του εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα. Συχνά έχω επιλύσει προβλήματα με πελάτες, την ώρα που βγάζω για βόλτα τον σκύλο μου, ή όταν κάθομαι για ένα ποτό με φίλους. Ως freelancer έχω απολαύσει απόλυτα την εμπειρία της ανεξαρτησίας με την έννοια ότι αισθάνομαι πως με βοήθησε να ωριμάσω εσωτερικά ως καλλιτέχνης και ως επαγγελματίας. Μέσα από την εμπειρία μου αυτή κατάφερα να γνωρίσω όλες τις πτυχές του επαγγέλματος και επίσης να δημιουργήσω κάποιο όνομα στον χώρο, κάτι που δεν θα ήταν εφικτό αν εργαζόμουν ως υπάλληλος σε ένα γραφείο. Έχω εργαστεί κατά το παρελθόν αρκετό καιρό σε μια εταιρεία με μια ομάδα σχεδιασμού για παιχνίδια. Τα πλεονεκτήματα ήταν η δυνατότητα ανταλλαγής ιδεών μεταξύ των συναδέλφων, καθώς και η αίσθηση της ασφάλειας που σου προσφέρει η γνώση ότι ο μισθός σου θα εμφανίζεται στον τραπεζικό σου λογαριασμό στο τέλος κάθε μήνα.
Ποια είναι σε γενικές γραμμές η θεματολογία των έργων σου και από που αντλείς την έμπνευσή σου;
Η δουλειά που συνήθως κάνω για τους πελάτες μου διαφέρει από τα προσωπικά μου έργα τέχνης. Αν μιλάμε για τα προσωπικά μου έργα, τότε θα έλεγα ότι το κύριο θέμα μου είναι η φύση και ίσως ιδιαίτερα τα ζώα. Όντας δαρβινιστής, έχω την ισχυρή πεποίθηση ότι είμαστε όλοι μέλη του ζωικού βασιλείου και έχουμε σύνδεση με τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Στόχος μου είναι να βοηθήσω τους ανθρώπους να το καταλάβουν αυτό, ελπίζω με έναν έξυπνο τρόπο. Κάποια από τα σχετικά μου έργα αφορούν τα παιδιά, κάτι το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό, απλά προσπαθώ να καλλιεργήσω την έξυπνη και εναλλακτική σκέψη σε μερικά από αυτά. Αισθάνομαι όμως ότι το νόημα μπορεί να χαθεί αν κάποιος δεν τους δείξει το πως θα πρέπει να βλέπουν και να αντιλαμβάνονται την τέχνη. Πολλές φορές οι μαθητές μου με ρωτούσαν από πού προέρχεται η έμπνευσή μου. Θα έλεγα αστειευόμενος, αλλά με όλη το σοβαρό ύφος μου, ότι η έμπνευση επιπλέει γύρω μας σαν αόρατα όντα, απλά εμείς θα πρέπει να πιάσουμε ένα από αυτά καθώς περνούν δίπλα μας. Είναι αλήθεια, κάποτε έλυσα ένα ζήτημα που αφορούσε κάποιον πελάτη, κοιτάζοντας τη βροχή να τρέχει κάτω στο παράθυρο ενός λεωφορείου στο δρόμο της επιστροφής από ένα μάθημα. Τα σχήματα και οι συναρπαστικές εικόνες του νερού έβαλαν το μυαλό μου σε μια δημιουργική, φανταστική διαδικασία και βρήκα την απάντηση. Οι άνθρωποι, οι δημιουργικοί άνθρωποι, πρέπει να είναι σε θέση να αφήνουν τους εαυτούς τους να ανοίγουν τα μάτια τους περισσότερο και να αφήνουν πίσω ότι τους κρατά στην πεζή πραγματικότητα που η κοινωνία τους οδήγησε. Με τον τρόπο αυτό θα οδηγηθούν στην αληθινή δημιουργικότητα. Η μεγαλύτερη έμπνευσή μου είναι η Honey το σκυλί μου!! Εξ αιτίας της ξεκίνησα τα έργα μου που αφορούν τα ζώα και πραγματικά την ευχαριστώ καθημερινά γι 'αυτό.
Πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να σε γνωρίσουμε μέσα από την 3η Συνάντηση Σχεδιαστών Οπτικής Επικοινωνίας Graphic Stories Cyprus, ως καθοδηγητή ενός δημιουργικού εργαστηρίου, αλλά και ως ομιλητή. Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφθηκες την Κύπρο για το σκοπό αυτό. Τι αποκόμισες από την εμπειρία σου αυτή; και ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Η εμπειρία της συμμετοχής μου στο Graphic Stories Cyprus ήταν μια από τις καλύτερες αλληλεπιδράσεις που είχα στην κοινότητα των τεχνών. Όχι μόνο μπορώ να πω ότι οι δραστηριότητες ήταν πολύ καλά οργανωμένες και προετοιμασμένες, αλλά και η αλληλεπίδραση των συμμετεχόντων ήταν αναζωογονητική και ελεύθερη. Η διάλεξη μου μπροστά σε κοινό δεν ήταν ένα ζήτημα για μένα, λόγω της διδακτικής μου εμπειρίας, γι 'αυτό βλέπω αυτές τις αλληλεπιδράσεις ως έναν τρόπο να περάσω κάποιο μήνυμα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η Κύπρος, παρότι είδα λίγο μόνο από το κέντρο της Λευκωσίας, με εντυπωσίασε. Μου φάνηκε πολύ πιο ανοικτή και πολυπολιτισμική σε σχέση με την Ελλάδα, στην οποία ζω, με περισσότερα θετικά και λιγότερα αρνητικά στοιχεία. Βέβαια οι κοινές ρίζες που έχει με την Ελλάδα είναι κάτι καλό, πολλοί φιλικοί και ανοιχτοί άνθρωποι και παραδόσεις που συνδέονται με τη ζεστή φιλοξενία τους, το καλό φαγητό και την κοινωνικότητα. Το μεγαλύτερο κέρδος θα έλεγα ήταν η γνώση ότι η δημιουργικότητα είναι ένα μήνυμα που πρέπει να εκπέμπεται περισσότερο και ευρύτερα. Το πάθος είναι μια βασική πτυχή της τέχνης και αυτό είναι το ισχυρότερο μήνυμα που πρέπει να διαδοθεί. Το πάθος για τη συμμετοχή σε σεμινάρια, η υποβολή ερωτήσεων , η παρακολούθηση συζητήσεων και ομιλιών. Πρέπει να είμαστε παθιασμένοι για τη συμμετοχή σε εκθέσεις καθώς η επαφή με τη δημιουργικότητα δεν είναι χαμένος χρόνος. Είναι εξίσου σημαντικό να κοιτάζεις προς τα μέσα όσο και προς τα έξω. Ήταν μεγάλη εμπειρία για εμένα το να δω το έργο του Michael Thompson σε μία από τις εκθέσεις που φιλοξένησε το Graphic Stories Cyprus. Δεν τον είχα συναντήσει, εν ζωή, αλλά βλέποντας το έργου του πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Αυτό είχε να κάνει περισσότερο με την ατμόσφαιρα της έκθεσης απ 'ότι ίσως απλά το να έβλεπα το έργο του στο διαδίκτυο. Αυτός ο απόηχος της τέχνης είναι που πρέπει να κρατήσουμε, να τον επικοινωνήσουμε στους φίλους μας, να επισκεφθούμε τους εκθεσιακούς χώρους και να συμμετέχουμε!! Η τέχνη είναι η εναπομένουσα πτυχή της πολύ μακράς μας κληρονομιάς που μας δίνει την αναγκαιότητα της ελευθερίας! Είτε πρόκειται για ζωγραφική, μουσική, φωτογραφία είτε για οτιδήποτε άλλο. Μέσω της τέχνης μπορούμε να εκφράσουμε τον εαυτό μας, αυτό που βλέπουμε και νιώθουμε. Εκδηλώσεις όπως το Graphic Stories Cyprus επιτρέπουν την άμεση ενσωμάτωση αυτής της διαδικασίας.
Χαίρομαι που λέω ότι έχω προσκληθεί στην Κύπρο και το επόμενο έτος για το Graphic Stories Cyprus 2018. Ήδη, και ελπίζοντας ότι δεν είναι πολύ νωρίς για να πούμε, έχουμε κάνει σχέδια για να συνεχίσουμε ένα εργαστήριο, το οποίο για το 2017 ήταν πολύ επιτυχημένο, καθώς και μια διάλεξη / σεμινάριο για την online πώληση σε σχέση με την τέχνη και το design, καθώς και για θέματα προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας των δημιουργών. Επίσης έχει προγραμματιστεί η πρώτη μου ανοιχτή έκθεση στην Κύπρο. Τα μελλοντικά μου σχέδια, γενικά, είναι να παραμείνω υγιής, να είμαι δημιουργικός και να εξερευνήσω όλους τους δυνατούς τρόπους για να είμαι ευτυχισμένος μέσα αυτό που κάνω. Θα σας δω στην Κύπρο!
Η εμπειρία του Rob από το ταξίδι του στην Κύπρο και το Graphic Stories Cyprus: Rob's blog
[ΕΝ]
Take a creative person and mix it well with a certain amount of skill. Then add a little scent of aesthetics and fold in the blend as much hard work and sweat it can get. Spray in the ideas, the more the better. And finally, as everything is cooked, add a pinch of the "salt of the earth" to give the necessary character. Let it to cook slowly and serve when required. A delicious treat in a tasteless world. Rob Snow is a creative designer who works in the areas of graphic design, illustration, web design and teaching. We had the pleasure to meet him as a leader of a creative workshop but also as a lecturer in the 3rd Graphic Stories Cyprus Convention, and shared with him thoughts and ideas.
At the beginning of your career, you worked in the field of education. What did you derive from your engagement and how decisive you consider the contribution of solid education to the evolution of an artist?
I moved into education on my return to my home town of Leicester. It was a supportive role to begin with, but soon moved into art based degree education. It’s a strange irony being an ex-student of an educational system that was a free education system to be an educator in a system that relied heavily on finance, as a business. My experiences of education in this model reflect many of the good words spoken by Sir Ken Robinson. Art, like health and education should not be treated as an industry. They are elements of our core being and should have openness and experimentation. The modern education industry treats the students, like most of the educational system, as a conveyor belted fodder to feed the industry. They don’t look for individual results of exception, instead have a plan and try to pass those students through on this plan to the majority of positive effect. There is a great contrast between my experience of art education, which was one of early morning open access to students to allow full days of experimentation, into a system of muddled practice that has unfortunately industrialised even the process of creativity.
The answer to the question in a summarised answer. Art is about emotion as much as it is about technique. To have a good all-round arts education, the artist must nurture their own passion for the subject. This is not done in the educational system. They must spend their waking hours, if not sleeping time, to explore how the mind can be the most powerful tool in the armoury of a great artist.
You have been working as a freelancer for several years, what would you say are the advantages of a freelancer in relation to a typical office job, of course always speaking about the subject of your profession and what are the disadvantages?
Hahaha, well, it’s not necessary a great career choice. Freelancing has many advantages and many disadvantages. If you can make yourself a name, through your style, then working as a freelancer can be a stream of challenging and creative jobs with some liberty with time and money. Freelancing is best put as the analogy of a roller-coaster. You can be on a high roll with work needing to be turned away for some months, then step into the proverbial desert for the following several months. Freelancing and client relations is a hard juggling act. Many clients assume they know what they want, but have no experience or qualification in design. You have to carve a path to the understanding of what is best. Time is a great thing for a freelancer. You can wake on a Monday morning and say “what the hell, day off.” And do the work in other hours. Saying that a good freelancer ends up doing the twenty-four, seven method to work practice. Myself have often resolved client problems walking my dog, sitting having a drink with friends and such like. I have totally enjoyed the experience of being freelance in the sense that I feel it has helped me grow internally as an artist as well as a practitioner. It has toughened me to the business aspects of working and also created an individual name for myself, that working in an office hasn’t. I have spent some time working in a company in a design team on games projects. The values in that are bouncing ideas off each other, actually seeing other people in the corridors and the slight sense of security in knowing the same finance will appear in the bank at the end of each month.
What are the themes of your works in general and where do you draw your inspiration from?
My client work is separate to my personal artworks. If we are talking about my personal artworks, then I would say that my main theme is nature, and maybe especially animals. Being an atheist and Darwinist I have strong belief in knowing we are all animals and we have connection to the world we live in. I aim to help people become aware of this, in a ‘hopefully’ clever way. Some of my animal art is thrown toward a children’s market (which isn’t necessarily a bad thing), but I employ so much clever, lateral thinking in some of the pieces that I feel the meaning maybe lost in the younger minds, if not taught what to see. Many a time my students used to ask me, where do I get my inspiration from. I would jokingly say, with all seriousness, that inspiration is floating around us like invisible beings, we simply need to Lurch out and grasp one of them as they pass. But it’s true. I once solved a client issue looking at the rain running down the window of a bus on the way home from teaching. The shapes and mesmerising affects of the water put my mind into a creative/fantasy mode and I saw the answer. People, creative people, need to be able to allow themselves to open their eyes more and to let go of all that holds then into the reality that society has driven them. Then they will find true creativity. My biggest inspiration is Honey my dog!! She started me off with my animal art, and I need to thank her daily for this.
Recently we had the opportunity to meet you in the 3rd Visual Communication Designers Convention, Graphic Stories Cyprus, as a leader of a creative workshop, but also as a lecturer. It was the first time you visited Cyprus for this purpose. What have you gained from this experience? And what are your future plans?
Being part of the Graphic Stories Cyprus experience was one of the best interactions I have had in the arts community. Not only can I say that the events were very well organized and prepared, but the interaction of the participants was refreshing and open. Talking in front of audiences hasn’t been an issue for me, due to my teaching experience, so I see these interactions as a way to get a message across in the best way possible. Too many see it as an opportunity to state cases in streams of data. To be honest, I never come with a script or plan. I know roughly what I want to say, and have visual prompts, but I find this helps as it calms the audiences in my wandering manners. At the end of the day, if it makes people laugh, it’s a good thing. Cyprus, even though I saw little but the center of Nicosia impressed me. It was a lot like Greek, with more benefits and less negative aspects. Seemed a lot more open and multicultural than Greece, which something I understand from living in the UK. The common ties it has with Greece are good. Many friendly and open people and traditions that link to their warm hospitality, such a great food and socializing.
 |
| Meeting with the attendees of Rob Snow's creative workshop | 3rd vcdm Graphic Stories Cyprus 2017 |
I am glad to say I have been invited back to Cyprus next year for Graphic Stories Cyprus 2018. Already, and hoping not too early to say, we have made plans to continue a workshop (which was successful), do a lecture/seminar on online selling and copyright issues, as well as my first open exhibition in the country. My future plans generally, are to stay healthy, stay creative and to explore all possible avenues to be happy in what I do. See you in Cyprus!
Rob's experience from his travel to Cyprus and Graphic Stories Cyprus: Rob's blog
Graphic
Designer | aggeliki.mk@gmail.com
Translation | Μετάφραση: Miltos Karras | Μίλτος Καρράς
.jpg)
Comments